Post!

Ontvangst

Zoveel zendingen verstuurd
in de hoop iets terug
wàt terug?
te krijgen
vaak in een vacuüm
een fles in de oceaan

Geen zin om stromingen
te berekenen, wind te sturen,
blazen. Geen controle
laat maar dobberen

Niet weten waar iets uit
zal komen, dat is juist
het avontuur

Op een dag belt TNT-man aan
met armen bomvol pakjes, boeken
brieven, een cd met wind

Niet zoveel! Een orkaan
van antwoorden; papa schrijft
over zijn leven en een vriend
stuurt eerste versies
ergens is iets aangekomen

woensdag 30 december 2009



Bron foto: Volkskrantblog

Schrijven werkt

Ik wist het, en in het kader van mijn ondernemingsplan voor SchrijfTaal ging ik op zoek naar onderbouwingen van de heilzame kant van schrijven. En ik vond:

Dat schrijven een heilzaam effect heeft op de lichamelijke én geestelijke gezondheid, blijkt uit diverse studies, onder andere onder de loep genomen in een overzichtsartikel van Baikie en Wilhelm (Advances in Psychiatric Treatment, (2005) 11: 338-346). Pennebaker e.a. doen al sinds 1986 onderzoek naar effecten van emotionele expressie door middel van schrijven en de mechanismen die daaraan ten grondslag liggen. Bohlmeijer (Cogiscope april 2006) vat deze effecten en mechanismen globaal als volgt samen:

Diepgaand schrijven over gevoelens omtrent belangrijke levensgebeurtenissen leidt in eerste instantie tot meer verontrusting en somberheid, maar in tweede instantie tot meer welbevinden, actievere copingstijlen en fysiologisch beter functioneren (bijvoorbeeld het immunologisch systeem). Pennebaker geeft verschillende verklaringen voor deze effecten. Eén verklaring is dat het schrijven ertoe leidt dat mensen een, wat hij noemt, hoog niveau van denken of tegenwoordigheid van geest ('high-level thinking or mindfulness') behouden. Dit wordt gekarakteriseerd door een breed perspectief, zelfreflectie, creatief zijn en bewustzijn van emoties. 'Low-level thinking' is meer de automatische piloot en wordt gekenmerkt door afwezigheid van geest, door passiviteit en rigiditeit. Alcohol en drugs zijn aantrekkelijk volgens Pennebaker, omdat ze mensen zo snel naar dit tweede niveau van 'low-level thinking' brengen. Schrijven blijkt een belangrijke vorm van zelfexpressie. Ook andere vormen als dans en beweging, kunst en muziek, bleken in zijn onderzoek daarvoor geschikt. Maar het meeste effect op de gezondheid ontstaat wanneer mensen hun emoties en beleving vervolgens omzetten in woorden en taal. Alleen dan ontstaat begrip van wat ons overkomt en waarnaar we allen driftig op zoek zijn, aldus Pennebaker.

(overname uit: De betekenis van levensverhalen; Ernst T. Bohlmeijer (et al.), Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006)

De Nutstuinen van mijn oude buurt

Op kerstavond heb ik een nieuwsbrief over SchrijfTaal verstuurd, vergezeld van een Kerst- en Nieuwjaarswens. Er kwamen mooie reacties op, onder andere uit mijn oude buurt, Nellestein. Ik heb daar tien jaar met veel plezier gewoond, en getuinierd op een lapje nutstuin. De Nutstuinen bestaan nu dertig jaar en dat wordt gevierd. Aan mij het verzoek om wat tuingedichten te leveren voor de publikatie die op 17 januari bij het slotfeest gepresenteerd wordt.



Ik heb een selectie verzonden, met een begeleidend stukje tekst. En ik hoop dat de bewoners van Nellestein nog lang gebruik zullen maken en genieten van die stukjes grond die voor bijna niets beschikbaar worden gesteld. Want tuinieren is rustgevend, inspirerend en je leert daarbij meer buurtgenoten kennen.

Vijftig!

Enige tijd geleden heb ik meegewerkt aan het boek 'Vrouwen van Vijftig'. Karin Snoep interviewde een vijftiental zeer uiteenlopende vrouwen van rond de vijftig. Een aantal van deze interviews heb ik geredigeerd. Het was een feest om de uiteenlopende levensverhalen met hun individuele routes en hobbels te lezen. Vandaag kreeg ik het omslag met de fotografische portretten toegestuurd. Het boek zal ergens in februari verschijnen, kort voordat ik zelf vijftig word. Een mooi verjaarscadeau voor vrouwen in die leeftijd.

Leermoment (kort verhaal)

Klant

Zou hij komen opdagen? Ik heb zo mijn bedenkingen. Het zou echt weer Afrikaanse stijl zijn: onbetrouwbaar. Zo mag je niet denken. Afspraak is afspraak en ik zal laten zien dat ík betrouwbaar ben. Ik had ook even kunnen bellen van tevoren, maar daar had ik geen zin in. Het zou ook verraden dat ik al mijn twijfels had.

Ik heb helemaal geen zin om door die natte sneeuw te fietsen en dat geglibber over die ribbels is doodeng. Maar het is juist goed; ik krijg toch al te weinig beweging. Thuis zou er ook niet zoveel uit mijn handen komen. Zou ik wel het goede café hebben? Bij de markt, onder het viaduct zei hij toch? Dat kan alleen dit café zijn. Het is leeg, op twee mannen aan een tafeltje na.

Hij is er nog niet. Ik verwacht ook niet echt dat hij komt. Een van de mannen aan het tafeltje, de cafébaas, kijkt me vragend aan.
'Sorry, ik heb hier met iemand afgesproken. Ik ga hem eerst even bellen.'
'Prima, doe maar rustig aan.'
'Misschien heeft u hem gezien? Een grote Afrikaan?'
'Nee hoor, ga maar bellen.'

Het telefoonnummer is onbereikbaar. Zou dat opzet zijn? Hij dacht natuurlijk voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Toen ik hem mijn kaartje gaf, zei hij dat hij iemand zocht om zaken voor hem te regelen. Ik vertelde hem dat ik geen secretaresse was, maar tekstschrijver. Hij schrok toen ik hem mijn tarief noemde. Misschien dacht hij dat hij me kon inpakken met zijn charmes. Mooi niet, daar heb ik al ervaring mee. Zaken zijn zaken. Ik ben nog zo toeschietelijk geweest om hem korting te geven.

Een brief aan de koningin. Hmpf, wat is dat nou voor opdracht? Ik dacht al, verzint hij nou zomaar iets? Hij zei dat hij er een goed gevoel bij had, bij onze samenwerking. 'Voor mij is het een groot avontuur,' zei ik. Dat was goed geantwoord. Ik zou de brief schrijven en nog wat informatie opzoeken en daar zouden we het dan bij laten.

Wat ben ik toch naïef. Ik had er beter helemaal niet aan kunnen beginnen. Mijn voorgevoel was juist. Maar ik wilde me niet laten leiden door een vooroordeel. Bovendien was hij mijn eerste klant. Ik moet nog oefenen met zaken doen. Mijn eerste klant is dus een wanbetaler, een ritselaar. Hij krijgt een zakelijke brief, dat ik een betaling verwacht. Als hij daar niet op reageert, krijgt hij een boze brief. Zo ga ik daar mee om. Voor mij een leerervaring, en iets om over te schrijven.

Wilma van den Akker, december 2009

Winterverhalen

Vanavond deed de midwinterverhalenroute 'Dwars door Noord' mijn huisje aan. Zelf leidde ik het programma in met twee gedichten. 'Verwintering van Holland' paste uitstekend in het geheel. Victor Bottenbley vertelde verhalen met veel dieren erin, onder andere over de papegaai Cocotte, die diep beledigd was als je haar niet groette. Tenslotte mocht iedereen een stukje touw aan het joelblok knopen . Bij het vastknopen moest je aan je liefste wens of passie denken. Aan het einde van het Midwinterfeest wordt het joelblok verbrand en worden zo alle wensen het universum ingestuurd. Dat einde vindt plaats op 23 december. Je kunt dus nog twee dagen van winterverhalen genieten. Kijk op www.midwinterfeest.org



Over de achtergrond van het joelblok en het joelfeest kun je hier meer lezen.

Verwintering van Holland

Vandaag was ik een beetje eigenwijs: ondanks een negatief reisadvies treinde ik naar Utrecht om daar met Gerrit van Meurs en anderen naar de film 'Denkend aan Holland' te kijken. Gerrit drijft al 23 jaar succes- en liefdevol Bleu et Vert, onder andere met schilder- en beeldhouwcursussen in de Auvergne en aan de Waal.

De film 'Denkend aan Holland' gaat over de Waal en toont de rivier in al zijn facetten: licht, water, kleur, beweging, transport etc. En kunstenaars, onder wie Gerrit zelf, die geïnspireerd raakten door de rivier. Beelden, geluiden en gezichten om verliefd op te worden. En om nog vele malen opnieuw te bekijken. Het was de extra lange treinreis meer dan waard. Vooral omdat het sneeuwlandschap onderweg ook al zo inspirerend was. Het gedicht van Marsman werd al vaker geparafraseerd, dus ik waagde me aan een besneeuwde versie.

Verwintering van Holland

Treinend door Holland
zie ik wollige dieren
als donkere vlekken
in sneeuwland staan
rijen gelijkvormige
woonkwartieren
onder zachte dekens
verscholen gaan
en in de oneindige
witheid verdronken
hekken en paaltjes
verdelen het land
lichtmasten, kabels,
verdwaalde bomen
grafische tekens
uit de losse hand
de lucht hangt heel laag
en het zicht wordt er langzaam
door groeiende, vallende
vlokken verstoord
en in alle contreien
is de stem van de denker
in broeikasgedachten
voor één keer gesmoord

Wilma van den Akker, 20-21 december 2009

Lees hier het origineel van Hendrik Marsman, uit 1936
En hier 'De binnenring van Holland' door Gerrit Komrij uit 1981

Midwinterpleinen en verhalen

Vanmiddag maakte ik een rondje langs drie pleinen in het koude Noorden. Op het Zonneplein kon onder andere geschaatst worden. Ook werd daar op tamelijk dramatische wijze het levensverhaal van Jezus nagespeeld. Ongeveer vijf seconden na zijn geboorte werd hij aan het kruis genageld. Met dank aan de Pinkstergemeente. Gauw naar het van der Pek plein, waar het kerstmarkt was. De mensen zaten in groepjes bij de zelfbouwkachels. Dit was voorlopig de laatste buurtmarkt, maar in het voorjaar komen er meer.





Bij de markt werden in ijs bekende kunstwerken nagemaakt. Deze Escher is nog in de schetsfase.



Op het Sterrenplein was het veegdag, maar vanwege de sneeuw bleef het bij gezellig kletsen, een vuurtje en wat glühwein.



's Avonds werd bij de NDSM werf het Midwinterfeest geopend. Ook hier glühwein en chocolademelk. Er waren verhalen uit Mexico, Zuidafrika en Iran.



Hier wordt een Mexicaanse piñata stukgeslagen (stukje film):

Toch leuk allemaal

Op de website van Stadsdeel Noord staat het verslag van de prijsuitreiking. Op de foto staan stadsdeelvoorzitter Rob Post en de directeur van de Mediamarkt vóór de prijswinnaars. Ja, ik sta daar ook tussen.

Dit streelde mijn egootje wel:

Stadsdeelvoorzitter Rob Post: “Mijn favoriete slagzin is die van het Zonneplein. Deze gaat over de persoonlijke aandacht die de winkelier heeft voor de klant. Iets dat het dagelijks bestuur waardeert in de winkelcentra van Amsterdam-Noord, die ook belangrijk zijn in de wijken.”

Met mijn simpele rijm ben ik toch tot de kern gekomen: het belang van menselijk contact, ook als je iets koopt.

Op pomgedichten komt de lof uit een heel ander register. Zie aldaar.

En, alsof het niet op kan: vanmiddag bereikte mij een mail van de Turing Nationale Gedichtenprijs. Ik ben door naar de tweede ronde. Er waren 15.688 inzendingen van meer dan 6.300 mensen. Mijn gedicht is 'origineel' bevonden. Het bericht vermeldt niet, hoeveel gedichten er door zijn naar de tweede ronde, maar binnenkort hoor ik, of het mijne bij de laatste honderd staat.

Krijg nou wat!

Win ik daar zomaar even een breedbeeldtelevisie met een rijm:

De winkels op het Zonneplein zijn (bij mij) favoriet
omdat elke winkelier je graag ziet.
Ga je voor pindakaas of wasmiddel
naar Appie, Dirk of de Lidl
dan sta je in een saaie rij.
Op het Zonneplein is dat er niet bij
aangezien er een mens achter de toonbank staat
die je helpt en met je praat.

Is de tijd nu rijp voor een echte poëzieprijs?

Noord verandert

Vanmorgen heel vroeg scheen er een melkachtig roze licht tussen de gordijnen van de slaapkamer door. Slaperig vroeg ik me af waarom het licht veranderd was. Toen ik er even uit ging zag ik de oorzaak. Er lag een laag sneeuw over Tuindorp! Eenmaal goed wakker geworden maakte ik dit plaatje van het besneeuwde Sterrenplein.



In augustus, bij het openingsfeest, lag het plein er totaal anders bij. Via deze link kom je direct bij het filmpje dat Lennert Ras van de opening maakte. Lennert deed dat voor het project 'Noord verandert'. Vandaag had ik een gesprek bij Bellissima, om ook mee te gaan doen aan dat project. Dus de kans is groot dat ik in 2010 zelf een paar filmpjes over het veranderende Noord ga maken. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan de verbeteringen van het Zonneplein.

Spaarlamp voor nachtleven

Tien keer de maan

Lichtgevende kaas
schuift door nachthemel

Draait wit gezicht
naar donkere kant

Wast als een D
neemt gespiegeld af

Oogwit omhoog
uit ergernis

Koude wereld
schijnt door vingers
en kale takken

Spaarlamp
voor nachtleven,
kattenoog

Zuidelijk licht valt
in een andere hoek

Afrikaanse kuipstoel
bij ons rug rechtop

Schuldig aan stonden
getijden, demonen

Sirius een schoonheidspukkel
op het hemelgezicht


Naar: THE MOON, TEN TIMES. Pat Schneider.
Writing alone and with others, pag. 89



Edvard Munch: Maanlicht
1894-1895

Levenskunst op luxe lokatie

De Amsterdamse afdeling van het Humanistisch Verbond hield vanmiddag een bijeenkomst over levenskunst in de Lusthof op het prachtige Frankendael. Hierbij was ik uitgenodigd om, samen met enkele andere dichters, poëzie ten gehore te brengen. We lieten onze meest levenslustige verzen horen en spraken hierover met de vriendelijke, gastvrije leden van het Verbond. Er was veel warmte op deze kraakheldere vriesdag.

Het Zonneplein leeft op

Ineens gebeurt er van alles op het Zonneplein! Vandaag was het plein alvast in de kerstsfeer. De kerstman kwam langs en had een echt rendier meegenomen.
Wat zou er in de kop van Rudolf omgaan?





Een treintje reed kinderen het plein rond en zangkoor Vreugdezang zong kerstliedjes, met als dirigent Karin Wijnen.





Ontmoeting tussen een verse en een rijpe Tuindorper:



Een stukje Gloria in excelsis deo:

Ribbels

Afhechten

Met een wijsvingernagel over de ribbels gaan
de naalden tellen, je kunt niet alles recht breien
het rekt
zakt uit
insteken, omslaan, doorhalen, áf laten glijden
recht en averecht versterken het breisel
mijn moeder kan razendsnel insteken-omslaan-
doorhalen-áf-laten-glijden-insteken-omslaan
tiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktiktik
haar moeder maakte lappendekens voor arme,
koude mensen. Zouden zulke oma's nog bestaan?
Insteken, omslaan, doorhalen, áf -

Van de staart van Sinterklaas naar het Midwinterfeest

Iedereen weet: hij is vertrokken. Dat moet duidelijk zijn. Maar er kwamen nog een paar foto's van de Sinterklaasbuurtmarkt binnenrollen, via het Buurtblog. Ze zijn gemaakt door Willem Vermaningen. Allereerst twee kanjers: Jeditha en Maaike, die de markt iedere keer organiseren.



En dan nog die rare rijmdokter, die ging even van haar plek om te dansen op de swingende muziek.



Warm aanbevolen: het Midwinterfeest. Verhalenvertellers uit alle windstreken, all over Amsterdam Noord, zelfs hier in huis. Reserveer hier van te voren!

Stilleven met ZZP'er en poes

Kantoorgebouw

Tijd

Werkend wakker worden
een bak letters nuttigen
pep met schuimpapier

Me over de boeken buigen
met kussens in de rug
de dag becijferen, een prop

Voor poes om haar tanden
au! niet die haaknagels
in mijn handen zetten

Plaats

Hiernaast is nog een kantoor
twee bij drie met toetsenpost
muis, kat op schoot, voor het scherm

In het raam, over \\\\\\
en Enter Enter Enter schoot
nee toch maar op de muismat

Handeling

Bloggen, bellen, mailen
naar andere kantoren, de bank
beneden voor bedenken
bezoek ontvangen, -spannen
-snappen. De Buis

Op de keukentafel
poes, vaas, fruitmand
boodschappenlijst

7 december 2009

Kroon aan de kapstok

Vanmiddag heb ik samen met 'Buuf Karin' de voorstelling van Peter Faber in het Zonnehuis bezocht. Het Zonnehuis is zijn vaste stek. De voorstelling was erg grappig, voor grote en kleine kinderen. En verder beloofde Peter zijn steun bij het nog leuker maken van het Zonneplein en Tuindorp Oostzaan. Op de foto's de troon, mèt en zonder koning.

Van der Pek was weer te gek

Het waaide, het was koud, maar wat was het weer warm en gezellig op de buurtmarkt, die deze keer geheel in het teken stond van de goedheiligman.

Bij deze kraam kon iedereen rijk versierde gipsbonbons maken, met chocoladeverf en gouden balletjes:



Er was een rijmdokter die EHBR verleende:



Een spel om met Brandsteder te kwissen
voor een hele familie om elkaar te dissen

Jamina is soms een beetje boos
speelt nu de baas over een goocheldoos

Pepijn van elf
vangt vissen zelf
een net wil de Sint hem geven
zodat die vissen wat langer leven

Sander de Suipschuit krijgt speciaal bier
hij bewaart het voor nog jaren plezier


Hier worden met een touwtje wenkbrauwen geëpileerd:



Lezen van handen:



Honing uit Amsterdam Noord. Gelukkig zijn hier nog genoeg bijen!



Kadootjes innaaien:



Swwwingende muziek, met onder andere bas en toetsen:




Het was beloofd: de Sint kwam zelf:



Het enige echte pepernotenlied (filmpje met geluid):

Nieuws, Heimwee en Sinterklaas

Zojuist bereikt mij een persbericht van de VPRO in verband met de Eeuw van de stad:

Noorderparkkamer genomineerd voor de Droomstad juryprijs. Uit 40 projecten is de Noorderparkkamer een van de drie genomineerden. De prijs zal op 10 december door minister Eberhard van der Laan uitgereikt worden. Meer informatie op Eeuw van de stad. Hier staan ook alle 40 filmpjes van de deelnemende projecten, ook dat van het Planeten- en Sterrenplein.

Op de mat lag vanochtend de nieuwste bloemlezing van uitgeverij Maarten Muntinga, verzorgd door Henk van Zuiden. Deze keer heeft Henk een prachtige verzameling gedichten bijeengebracht onder het thema 'Heimwee - gedichten over terugkeer en verlangen'. Er staan gedichten in van: Robert Anker, Jules de Corte, Wieteke van Dort, Rutger Kopland, Jan Slauerhoff en vele anderen. Daartussen prijkt mijn eigen 'Elf'. Wat een eer weer! Hierbij schenk ik jullie het gedicht over verlangen van Annie M.G. Schmidt, vanwege de tijd van het jaar:

Verlanglijst negatief

Geeft u mij maar geen zakdoeken-sasjet.
Ik weet niet hoe je 't schrijft, maar 'k wil het niet.
En ook geen glazenhoudertjes van riet,
omdat ik daar toch nooit een glas in zet.

En liever ook geen koperen hagedis,
en ook geen pop met stofdoeken erin,
en niet dat boek getiteld: Ons Gezin,
waarvan Trouw zegt dat het zo zuiver is.

En niet zo'n leuke gong voor in de hal
en als u bijgeval dan toch iets geeft:
ook niet dat boek: Hoe men Harmonisch leeft
(als 't u hetzelfde is): ik weet het al.

En astublieft vooral geen necessaire
en astublieft geen manicure-etui,
ik heb die dingen allebei en zie,
zij geven mij uitsluitend veel misère.

Wel, als u dan bepaald iets voor ons zoekt:
geef ons dan geen pressure cooker per abuis.
Er is voldoende pressure in ons huis,
wij zijn er al compleet van gaarge-cook-t.

Geen sjaaltje met I love you, en geen vaasje...
Ziezo, dat was het. Dank u, Sinterklaasje.

Annie M.G. Schmidt (1911-1995), uit: Tot hier toe: gedichten en liedjes voor toneel, radio en televisie 1938-1975. Querido, Amsterdam 2002.

Maar toch, morgen:

Aanstaande zaterdag komt Sinterklaas langs op de Buurtmarkt van der Pek!

Locatie: Van der Pekplein, Amsterdam Noord
Tijd: 12.00u en 16.00u, 5 december
Sinterklaas komt langs om 14.00u

Kom langs met je gedicht naar de Rijmdokter die je helpt met rijmen
Maak je eigen echte chocoladeletter en versier nep bonbons
Kom met je cadeautjes en er wordt een mooie verpakking omheen genaaid
Zing en Swing mee met 15 muzikale zwarte pieten
Versier speculaaspoppen met de Taartrovers
Blaas bellen die opstijgen en nooit meer dalen
Luister naar liedjes van Ernest Dobberman
Drink kinderbier van de Mobiele Bier Brouwerij
Eet versgebakken Pepernoten
Drink overheerlijke warme chocolademelk of Glühwein (voor de ouders)
Laat een Sint of Pieten karikatuur van je maken
Zie, koop, ruik, proef allerlei zelfgemaakte producten van bewoners uit de buurt
En ook de mobiele ruilwinkel de Kast van Noord staat er weer!

Voor meer informatie zie ook: buurtmarkt.blogspot.com

Boegbeeld

Boegbeeld, of: WYSIWYG*

Het schip drijft op
de juiste woorden, met
een vriendelijk gezicht

Lang haar strookt
met uitgroei, één tiet
maar dat zie je niet

Deze amazone berijdt de zee
met open armen, dicht

Geeft sfeer, beschermt
een windlicht, wellicht
zou ze wat minder wijd

Zee splijt, en zij
vangt klappen op


*What You See Is What You Get

3 december 2009

Nieuwe woorden en visitekaartjes

Sinds gisteravond ben ik de trotse bezitter van een doosje met visitekaartjes van mijn eigen bedrijf, SchrijfTaal. Weer een stapje verder in de wereld van de zzp'ers... Het plan is om vanaf januari ingeschreven te staan bij de Kamer van Koophandel. Omdat de bijeenkomst van Eigen Werk vandaag over marketing ging, was het heel toepasselijk om de kaartjes uit te delen. In het echt zijn ze nog mooier dan hier (tastbaarder ook natuurlijk):



In de workshop marketing heb ik - naast concrete aanwijzingen om klanten te vinden - nieuwe woorden geleerd, zoals:

Er is sprake van een gunfactor. Dit heeft niets met vuurwapens te maken, maar meer met de relatie die je met potentiële klanten hebt. Mensen gunnen je een opdracht, omdat je startende ondernemer bent, omdat ze je mogen etc..
Ik wist ook niet dat marketing was afgeleid van markt-getting. Natuurlijk wist ik dat niet, want ik ben altijd wars geweest van commercie.
En verder kregen we het advies om eens te gaan praten met concollega's. Vakbroeders en -zusters zijn vaak best bereid om te vertellen hoe zij de zaken aanpakken.

Dus de komende tijd ga ik maar eens wat marktonderzoek doen, informatie over de branche verzamelen, mijn elevator pitch oppoetsen en mijn Unique Selling Points aanscherpen.