Het kon niet uitblijven: door al dat denken, praten en schrijven over apen slingerden er ook apengedachten door mijn eigen dichtershersens.
Apekapsones
Louise heeft een moeilijk leven
als geletterd chimpansee
tussen ongeschoolde apen
Kreunend kromt zij twintig tenen
als zij ziet hoe die elkaar
vlooien in het openbaar
Ze trekt haar neus op voor
hun ongeraffineerde drollen
en ruzies om bananenschillen
Het allerergst is het gekrijs
kan het ècht niet wat verfijnder?
soms wil Louise zelf wel gillen
Hooghartig klimt ze naar de kroon
van een grote oerwoudboom
bestudeert de hoogste blaadjes
Op literaire en culinaire kwaliteiten
kauwt wat, dropt geleerde keutels
naar het onwetende gepeupel
Dat het niet weet te waarderen
erger nog: ze negeren haar
Louise droomt weg, van vier armen
Van een aap met creatieve geest
dat geniale beest neemt haar bij de hand
samen bereiken zij de hoogste kruinen
Ze doen geen kunstjes, maken Kunst
zo mijmert Louise en ze jammert:
het is zo eenzaam aan de top!
17 juni 2010