Voorlopig laatste 'Schrijven als...'

Toegegeven: ik was wel een tikkeltje onder de indruk van de groep hoog opgeleide deelnemers aan 'Schrijven als levenskunst', de cursus die ik gaf bij het Humanistisch Verbond. Allemaal heel zelfstandige denkers en sommige wisten meer af van de Nederlandse literatuur dan ik. Maar het gaf niks: Bijna iedereen kwam er thuis te weinig aan toe om te schrijven en had plezier in de geboden oefeningen. We schreven onder andere portretten van elkaar, en van vreemden naar aanleiding van meegenomen kassabonnen, we schreven 'vrij' naar aanleiding van voorwerpen, we schreven dialogen en opsomgedichten. We lazen voor en genoten van de verschillende manieren waarop de opdrachten waren uitgewerkt. Een aantal wilde meer aanwijzingen om wat ze schreven interessanter te maken voor anderen. Ik nodigde hen uit om reacties van de groep te vragen.

Opsomgedichten
Ook waren er deelnemers die het schrijven gebruikten om hun persoonlijke ervaringen op papier te zetten. Het was allemaal mogelijk en ik geloof dat iedereen wel aan zijn trekken is gekomen. Op de laatste avond kwamen prachtige gedichten met gebruikmaking van enumeratie, ofwel opsomming. Wie weet mag ik er nog een of twee van publiceren op dit weblog.

Ik ga ze missen, deze cursisten. Mijn eerste schrijfgroep zal sowieso een speciale herinnering blijven. Een vervolg is in de maak. Er valt zoveel meer te behandelen dan in zes bijeenkomsten past. Ik wil in het vervolg nog meer inspelen op de individuele schrijfbehoeften van de cursisten. Wie weet komen enkele deelnemers wel terug. Maar het belangrijkst is dat ze plezier hebben beleefd aan elkaar en het schrijven en ik denk dat de meesten dat wel zullen blijven doen. Schrijven dus. En ook plezier beleven ja.



Schrijfleesvoer