donderdag 1 april 2010

Geluk gekrompen in de was



Ik ruim je op

Je laatste t-shirt in de was
kleurt mijn sokken rood
ik vouw het niet meer op, maar stop
het in een tas, maak nét nog bollen
van je sokken, vierkantjes
van boxers; zoek je boeken uit
de dozen liggen plat
op zolder, je badjas in een vuilniszak
met truien

Het ging niet meer
ik ben gegroeid en het geluk gekrompen
in de was, het past niet meer
jouw laden neem ik zelf
weer in bezit – ik heb leegte nodig nu

1 april 2010

8 opmerkingen:

buuf zei

Hi buuf,

schrijven als verwerking.....goed zo, je buuf

Wilma van den Akker zei

Hee jij daar aan de overkant! Zonder leed geen poëzie :-) Maar verder is dit gedicht absoluut niet autobiografisch natuurlijk!

Overbuuf

Anoniem zei

mensen komen mensen gaan,
geven ruimte of vullen leegtes in het bestaan.

Su

Wilma van den Akker zei

Zo is het, Su! Zonder leegte geen vulling :-)

Anoniem zei

een leeg paasei, gevuld met ...... praliné :-D

Wilma van den Akker zei

Zoete rommel :-s

Unknown zei

Loesje vindt het vast veel fijner om in jouw sokkenla te snuffelen dan in de mijne! Het is namelijk veel leuker om in een netjes opgeruimde la te liggen :-)

Wilma van den Akker zei

Hihi, dat maakt Loesje niet zoveel uit. Het liefst maakt zij er zelf een rommeltje van... en ze is heel nieuwsgierig en bemoeisokzuchtig!

Dag dag, liefs