Klassieker

Cannes

In een woestijn van zon, dicht langs de zee
staan de platanen in een brede allee;
dorstige herten, plotseling betoverd
en in hun ren naar ’t water star gebleven,
het groene lichaam wit gevlekt, hoornen geloverd,
het wit gewei breed opgeheven.

Langs lopend, te gezond, te naakt
en door een lichte wijn in een soort droom bewegend,
besef ik plotseling de enig werkelijke zonde:
dat ik door het verwonderlijkste nauw geraakt,
zonder besef door het bestaan gezegend
en door de schadelijkste dingen nauw geschonden,
ver van de werkelijkheid ben weggeraakt.

M. Vasalis (1909-1998)

Uit: Verzamelde Gedichten, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 2006
Oorspronkelijk in De vogel Phoenix, A.A.M. Stols, Amsterdam,1947

Meander Klassiekers:
Analyse door Wim Kleisen

In maart verschijnt mijn analyse van De Zonnesteek van Jan Slauerhoff