Het ommeheen*
Klein is het heden: de blauwe kruik
op mijn navel, poes tussen mijn knieën
een arm die weer zenuwen heeft
Morgen de pijn van anderen gelukkig
weer wat groter - dat ik luister
En waag het niet
mij in de kreupele hoek
te knallen
“Gewoon doordouwen,” beet de vrouw
naar de man met het zere been, wat een teef
maar het was voor hem het enige wat erop zat
Ziek = ziek maar toch moet het verzuim omlaag. De cijfers
zijn de baas vandaag. Dit is wat ik overal zie
Om me heen
16 februari 2009
* “Het om me heen ontsluitend waar het kijken ingekeerd uitschrijft een weg vindt.” Rozalie Hirs: Geluksbrenger
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten