Bron afbeelding: Kunststof archief
Ik heb er eindelijk weer een: een dichter die echt mijn aandacht weet vast te houden en na enkele gedichten mijn eigen dichtader opent. Hoera!
Een eigen leven
Ik neem een slok en bevind me in het hoofd
van een dichter dat niet zijn hoofd is maar een voorstelling
van zijn hoofd in het mijne
Gedachten doemen op en af
hebben niets met elkaar te maken
behalve dat zij in zijn hoofd in het mijne
iets met elkaar te maken hebben
Dat is ook al niet waar, want
er zijn triljarden verbindingen
als een giga-genenpool bevruchten denkbeelden elkaar
Nu moet ik nog bepalen of de slok toverdrank
was, of koffie of een homeopathisch middel
tegen depressies. Fout! Het is niet tegen depressies
het is een middel dat op het geheel inwerkt
Welk geheel? Van mijn stemmingen, gezondheid,
wordt de balans in het universum hersteld? Gebeurt
er dan ook iets in dat andere hoofd in mijn hoofd?
Hij wordt plotseling opgewekt als Lazarus
weet niet wat hem gebeurt. Of het middel werkt averechts
hij kan alleen nog sombere gedachten produceren en herhalen
in zijn hoofd in mijn hoofd. Of echt.
22 februari 2009
Geinspireerd door Nachoem Wijnberg - het leven van
Posts
2 opmerkingen:
Leuk dat je een mailtje stuurde zodat ik mee kan kijken wat er zoal van je hand rolt... hier een soort droste effect in cerebro :)
Heerlijk als iemand zo enthousiast over andermens werk kan zijn! Als de tijd het toestaat, zal ik zijn gedichten bezien en dat dan weer met je delen.
Mocht je willen weten wat ondergetekende bloggelt, zie dan:
http://www.tao-temptare.blogspot.com/
met warme groet en altijd de darrenslacht indachtig als jouw naam aan me voorbij komt :)
Josée van Oers
Hee Josée, wat een mooie reactie! De darrenslacht zie ik ook nog levendig voor me! Ik ga je blog ook bekijken (moet nu nodig aan het werk)
Tot dichts
Een reactie posten