Vandaag had ik een gesprek op de poli chirurgie van het Boven IJ ziekenhuis. Een kleine twee jaar geleden ben ik daar geholpen aan een voorstadium van borstkanker. De gesprekken met de gespecialiseerde verpleegkundigen (mammacare) hebben me toen erg goed gedaan. Gelukkig waren er ook dierbaren die met me meeleefden. En verder kon ik veel van mijn emoties kwijt in dagboeken en gedichten. Nu ontwikkel ik een aanbod voor een schrijfgroep voor (ex-) kankerpatiënten, met als titel 'Kanker is niet je hele verhaal.' De mammacare verpleegkundigen zullen patiënten naar mij verwijzen, en ik zal aanwezig zijn bij voorlichtingsbijeenkomsten om over de schrijfgroep te vertellen. Op deze manier hoop ik de mensen te bereiken die kunnen profiteren van de heilzame werking van schrijven. Later meer hierover.
Appels en peren
Ik stel mij een weegschaal voor
een ouderwetse balans:
links ligt mijn rechterborst
een soes van vlees en bloed
En op de rechterschaal
ons huis-tuin-en-keukengeluk
de aarde, jij, mijn eerste bundel.
Natuurlijk slaat rechts door!
Ik word, ik ben een amazone
van de mensenliefde, schiet vol
en word geraakt.
Natuurlijk moet ik huilen
om het hoopje
dat van de schaal afschiet
hoog, hoog in de lucht:
daar gaat mijn tiet
Uit: Nageljongenstraat, 2008
De cursus 'Schrijven als levenkunst' staat inmiddels ook op de agenda van Human.nl, zie deze link.
Morgen ben ik zelf weer op cursus, bij de RINO leer ik meer over (psychologische) trauma's en de opvang en begeleiding daarna. Want er blijft altijd meer te leren. Wat ik met liefde zal doorgeven, en toepassen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten