Vandaag zag ik ze weer eens door de kamer dansen: regenboogjes. Een kristal dat voor het raam hangt breekt het zonlicht en maakt deze kleurige vlekjes. Poes zag ze ook en joeg erachteraan. Een vrolijk gezicht; een belofte dat het weer voorjaar wordt. 'Let the sun shine!'
Het onderwerp duikt altijd weer op in februari. De bewijzen staan hier en hier. Toen ik ze opzocht, kwam ik erachter dat ik al twee keer een bericht met de titel 'voorjaarswens' had gemaakt. Beide gedichten zijn al een stuk ouder en 'vrij' van vorm. Omdat ik mensen ga begeleiden met schrijven vind ik het belangrijk om ook te oefenen met meer traditionele vormen, zoals het sonnet. Als mijn geheugen me deze keer niet bedriegt, is dit mijn tweede sonnet. Het eerste, minder frisse, staat hier.
Zonnetje
Een melkschuimding met zonnecel
wacht ledig op de lichtinval
erboven hangt een glaskristal
een levenloze snottebel
Ze zitten duidelijk in een dal
ontkennen dat, maar weten wel
de zon is nodig voor herstel
hoe lang duurt deze grauwheid al?
Het is hoog tijd om op te laden
energie voor bruis en kleur
stop het lusteloze hangen
Voorjaar komt, de tijd van daden
altijd goed voor mijn humeur
ik ga regenboogjes vangen
9 februari 2010
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten