zondag 12 december 2010

Boeken/verhalen/gedichten - Verkopen/ruilen/schrijven/vertellen/luisteren


Gisteren was er boekenmarkt in de lunchroom van het Zonnehuis. Daar had mevrouw SchrijfTaal een bescheiden winkeltje. Tot diep in de vrijdagnacht had ze kaarten met afbeeldingen en poëzie afgedrukt. Ondanks een weigerende printer, opgefrommeld papier en andere narigheid sleepte ze zaterdagochtend haar sleurkoffertje vol boeken en kaarten naar het Zonneplein. Bij het uitpakken van het handeltje sprak ze al aardige buurtgenoten die haar boeken wilden kopen. Er volgden er meer. Er kwamen verhalenvertellers voorbij om flyers uit te delen. De mensen van stichting HATO ruilden een dure dichtbundel voor twee goedkopere. Met een hoofd vol gesprekken, een iets legere sleurkoffer en een broekzak met rinkelende munten kon mevrouw SchrijfTaal terug naar de Grote Beer.


In de Grote Beer sleutelde zij op zondag verder aan haar vertelverhaal voor Winters Binnen. Bij Het Hart op de Tong heeft zij het begin van haar verhaal verteld en het publiek achtergelaten met een levensgrote cliffhanger. Moeten ze maar terugkomen op 9 januari, dan wordt het vervolg verteld. En het hele verhaal natuurlijk op 19 december... Zie het programma van Winters Binnen.

Kerstgedicht
Mary, een trouwe vertelster bij het Hart op de Tong had deze keer een dik boek met gedichten van Willem Wilmink bij zich. Zij las het volgende voor:

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
Dat is niet meer dan achtenveertig uur.
En uren, het ene vlug, het ander trager,
Uren vervliegen op den duur.
Raak niet verloren in herinneringen,
Wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van ‘Stille Nacht’ als je kunt zingen,
Want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.
Zing in jezelf: ‘De witte vlokken zweven
‘terwijl de regen langs de pannen ruist.
Het kind is niet in Betlehem gebleven:
Het is naar Golgotha verhuisd.
Gedenk de dieren op de schalen en de borden,
Die zitten meer dan jij in de puree.
Eten is beter dan gegeten worden,
Ook in de glans van Lucas 2.
Zeg ‘nee’ als mensen je te eten vragen,
Want in een andermans gelukkige gezin
Daar is de kerstboom enkel te verdragen
met een uitslaande brand erin.

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen.


Dat vindt mevrouw SchrijfTaal een fijn gedicht.

Geen opmerkingen: