Nee, we hadden er dit jaar geen zin in, mijn katten en ik. Geen winterpeen in de schoen, geen surprises en zeker geen flauwe rijmpjes. Dus we spraken af er niets aan te doen. Maar als mij als dichter wordt gevraagd om hulp te bieden bij hoge rijmnood, dan ben ik de beroerdste niet. Dus fietste ik door de sneeuwprut naar de Noorderparkkamer met mijn EHBR-trommel en nam toch deel aan de Sinterklaassurprisepret. En: hij kwam! Hij kwam, en hij was een goeie Sint! Hij had mooie antwoorden op alle vragen van nieuwsgierige kinderen en grote mensen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten