donderdag 1 april 2010
Geluk gekrompen in de was
Ik ruim je op
Je laatste t-shirt in de was
kleurt mijn sokken rood
ik vouw het niet meer op, maar stop
het in een tas, maak nét nog bollen
van je sokken, vierkantjes
van boxers; zoek je boeken uit
de dozen liggen plat
op zolder, je badjas in een vuilniszak
met truien
Het ging niet meer
ik ben gegroeid en het geluk gekrompen
in de was, het past niet meer
jouw laden neem ik zelf
weer in bezit – ik heb leegte nodig nu
1 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Hi buuf,
schrijven als verwerking.....goed zo, je buuf
Hee jij daar aan de overkant! Zonder leed geen poëzie :-) Maar verder is dit gedicht absoluut niet autobiografisch natuurlijk!
Overbuuf
mensen komen mensen gaan,
geven ruimte of vullen leegtes in het bestaan.
Su
Zo is het, Su! Zonder leegte geen vulling :-)
een leeg paasei, gevuld met ...... praliné :-D
Zoete rommel :-s
Loesje vindt het vast veel fijner om in jouw sokkenla te snuffelen dan in de mijne! Het is namelijk veel leuker om in een netjes opgeruimde la te liggen :-)
Hihi, dat maakt Loesje niet zoveel uit. Het liefst maakt zij er zelf een rommeltje van... en ze is heel nieuwsgierig en bemoeisokzuchtig!
Dag dag, liefs
Een reactie posten