Vandaag mocht ik uit de handen van Nelleke Brandenbarg een mooi boekje ontvangen: Nellestein - 30 jaar Nutstuinen. Ik meldde al eerder dat ik bij dit feestje aanwezig zou zijn en dat er een paar van mijn gedichten in het boekje zouden komen.
Ik heb precies tien jaar in een flat in Nellestein (Amsterdam Zuidoost, aan de Gaasperplas) gewoond. Het gebruik van een nutstuintje voegde veel toe aan mijn woonplezier. Ik verlangde steeds meer naar een huisje op de begane grond, met een eigen tuintje. Die wens werd vervuld en sinds 2008 woon ik in Tuindorp Oostzaan (Amsterdam Noord). In die twee jaar voel ik me al erg verbonden met mijn woonomgeving, maar vandaag ging ik weer even terug naar een plek waar ik tien jaar gewoond en getuinierd heb. Ik kon het dan ook niet laten om nog naar dat kleine stukje grond te kijken, waar bijvoorbeeld onderstaand gedicht ontstaan is. Iemand anders geniet nu van dat stukje, maar er staan nog steeds plantjes, die ik erin gezet heb. Het boekje is een gevarieerd geheel aan foto's, verhalen, gedichten en recepten, allemaal geïnspireerd door die omgeving.
Bij mij in de tuin
Het is een pervers geheimpje
dat ik u vandaag verklap
ik weet niet wat ik liever ruik
de franse geur van lavendel
of de meur van natte compost
Kwakoe waait langs mijn oren
de heermoes is niet te geloven
Ik buk en trek de aardbei heeft
het op mijn been gemunt of
kriebelt daar een mug? graag
zou ik het loeder doodslaan
maar ooit was zij mijn moeder
(augustus 2004)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten