Het verwachtingsvolle elastiekje
Onder de dakpannen van krantenpapier
hing een zilveren penis. Het razende
schilderij met stinkende banaan en
minuscule hartjes had wel iets weg
van een ongewassen koe. Met gepelde
rug, wel te verstaan.
Pats! De overtuigde sneeuwbal raakte
precies het zelfstandige bejaardenhuis
wat die speelse meeuw daarboven deed
werd nooit helemaal duidelijk
Toch vond de grote muizenjacht doorgang
het poeslieve behang kreeg een groene klap
en dat was dat. Er werden nooit meer
fatsoenlijke snoepjes uitgedeeld
laat staan gesabbeld
2 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ha die buuf,
Fijne jaarwisseling gehad? Ik heb jullie wel gemist hoor, maar jullie waren het vast met leuke mensen op een leuke plek aan het vieren. Zie jullie snel weer, je buuf.
Ha die Buuf,
ja we waren in Amsterdam West. Heeft het nog lekker geknald over het Sterrenplein?
Tot gauw, Wilma
Mevrouw, legitimatie alstublieft.
Ja. Jaja ik zie het al. Dat kán niet hoor, mevrouw. U bent zo'n vrijgevochten type ziet u? Nou, dat kan dus niet zomaar. Vandaar dus.
eh, ja... bloos. Het spijt mij. Achteraf vind ik ook dat het allemaal niet kan. Zallutnooitmeerdoen agent
Een reactie posten