Dag God! (sorry)

Met een trouw groepje schrijvers komen we een keer per maand bij elkaar om teksten te lezen en daarop te reageren. We doen ook altijd een schrijfoefening. Deze keer prikte iemand een willekeurige oefening uit het boek 'Writing alone and with others' van Pat Schneider. Een aanrader dat boek! Het bevat een schat aan schrijfadviezen en oefeningen. De oefening die we prikten was: schrijf op een frisse manier over je religieuze achtergrond. De opdracht leverde meteen weerstand en discussie op, maar uiteindelijk ging iedereen er toch mee aan de slag. Ik was al meteen begonnen, braaf als ik ben. Elke oefening levert wel iets op. Deze keer dit:

Dag God!


Zo vroom als de duivel was ik
een donut in mijn haar, witte kousen
jurkje en kanten handschoenen. Zwart
lakleer aan mijn voeten. Dat bordje

van oma, met een meisje erop
dat haar eerste communie deed
'het lichaam van Christus'
'Dit is veel belangrijker,' zei ik

'dan mijn verjaardag.' Kwezeltje van acht
cadeautjes kreeg ik toch wel. Ik geloofde nog
bad en zong in het kerkkoor. Tot mijn twaalfde
een feestje, slijpen met Humphrie van het koor
voor het eerst een stijve tegen mijn buik.

In de brugklas begon het
zelfstandig denken
tegen de godsdienstleraar:
'Wie zegt er dat wij gelijk hebben?
Waarom niet de mensen in Afrika?'

Op mijn knieën in de kerkbank
nam ik afscheid van God. Sorry

Geheugenlaatjes - pantoum

Gisteravond had de schrijfgroep in het Zonnehuis erg veel lol in het schrijven van haiku's en pantoums. Pantoums kun je zo lang maken als je zelf wilt. Het kostte me moeite om een eind aan het onderstaande te breien:

Geheugenlaatjes

Mijn snufferd staat op Facebook

er reageert een man

'je hebt een vriendschapsverzoek'

waar ken ik hem dan van?

Er reageert een man

verdomd, het is een ex!

waar kende ik hem van?

we hadden goede sex

Verdomd, het is een ex

ik wist het echt niet meer

we hadden goede sex

vertelt hij me drie keer

Ik wist het echt niet meer

raar dat je dat vergeet

hij vertelt me drie keer

wat hij nog van me weet

Raar dat je dat vergeet

wat je ooit heeft gepakt

wat hij nog van mij weet

is bij mij weggezakt

Dat hij mij ooit heeft gepakt

en vond ik dat toen fijn?

het is bij mij weggezakt

er moet een reden zijn

Vond ik het wel fijn?

het is ook uitgegaan

er moet een reden zijn

was ik compleet ontdaan?

Het is wel uitgegaan

de reden ben ik kwijt

was ik compleet ontdaan?

het geheugen slijt

De reden ben ik kwijt

'Je hebt een vriendschapsverzoek'

het geheugen slijt

mijn snufferd staat op Facebook

10 maart 2011

Mevrouw SchrijfTaal op Facebook

Van OBA naar het Zonnehuis

De eerste bijeenkomst van de schrijfgroep 'winter uit / voorjaar in' was bijzonder. Als het niet zo afgezaagd klonk, zou ik zeggen 'bijzonder inspirerend'. Ik strooi maar even wat woorden: raakvlakken, reflectie, schrijfdromen, winteromhelzing, voorjaarsvoorpret, portretschrijven... Mevrouw SchrijfTaal verheugt zich op het vervolg!

Eén van de deelneemsters had afgelopen zaterdag in de OBA het 'plofgedicht' gehoord. Naar aanleiding daarvan had ze de schrijfgroep gevonden. Toevallig kreeg ik vanavond foto's van dat optreden toegestuurd. Waarmee er weer enkele momenten aan elkaar geknoopt zijn. Daar houdt mevrouw SchrijfTaal wel van. 

Voordracht 'Landje veroveren'

Een week later: schrijven in het Zonnehuis

Om organisatorische redenen is de start van de schrijfgroep een week uitgesteld. Aanstaande woensdag beginnen we met:

Schrijven in Het Zonnehuis

Winter uit / voorjaar in

10 bijeenkomsten vanaf 2 februari 2011

Ben je de winter ook zo zat? Schrijf jezelf dan het voorjaar in. Kies voor 10 avonden schrijven in het Zonnehuis. In deze periode wordt de natuur weer wakker, nemen de schrijfkriebels toe en zullen de verhalen en gedichten groeien! Je krijgt prikkelende schrijfoefeningen en je reageert op elkaars teksten. Zo toets je of wat je hebt geschreven 'werkt'.


Herschrijven
In deze tien bijeenkomsten werken we door aan teksten. Herschrijf ze. Wees niet te gauw tevreden. Je zult merken dat je verhaal of gedicht erop vooruitgaat. Thema's als voorjaar, seizoenen en natuur komen aan de orde. Maar neem vooral ook eigen onderwerpen mee! 


Aanvang 2 februari van  19.30 - 21.30 uur. 
Het Zonnehuis, Zonneplein 30 in Tuindorp Oostzaan 
Kosten: € 120,- per persoon, exclusief 19 % btw. 
Docent: Wilma van den Akker - SchrijfTaal


Boekje
Van de geschreven teksten wordt een boekje gemaakt, wat nog ca. 3 euro extra kost. Meld je aan bij wilma@schrijftaal.net , tel. 020 – 6973321.

Schrijven in Het Zonnehuis

Winter uit / voorjaar in

10 bijeenkomsten vanaf 26 januari 2011

Ben je de winter ook zo zat? Schrijf jezelf dan het voorjaar in. Kies voor 10 middagen of avonden schrijven in het Zonnehuis. In deze periode wordt de natuur weer wakker, nemen de schrijfkriebels toe en zullen de verhalen en gedichten groeien! Je krijgt prikkelende schrijfoefeningen en je reageert op elkaars teksten. Zo toets je of wat je hebt geschreven 'werkt'.


Herschrijven
In deze tien bijeenkomsten werken we door aan teksten. Herschrijf ze. Wees niet te gauw tevreden. Je zult merken dat je verhaal of gedicht erop vooruitgaat. Thema's als voorjaar, seizoenen en natuur komen aan de orde. Maar neem vooral ook eigen onderwerpen mee!


Aanvang 26 januari 
Middagen: 14.00 - 16.00 uur. Avonden: 19.30 - 21.30 uur. 
Het Zonnehuis, Zonneplein 30 in Tuindorp Oostzaan 
Kosten: € 120,- per persoon, exclusief 19 % btw. 
Docent: Wilma van den Akker - SchrijfTaal


Boekje
Van de geschreven teksten wordt een boekje gemaakt, wat nog ca. 3 euro extra kost. Meld je aan bij wilma@schrijftaal.net , tel. 020 – 6973321 en vermeld of je in de middag of avond wilt deelnemen.

Schrijfgroepen, geweest en op komst

Op mijn bureau liggen de boekjes die het resultaat zijn van de schrijfgroep tussen Sint en Kerst in het Zonnehuis. Er staan verhalen en gedichten in van de deelnemers, plus illustraties van deelneemster Josephine Moons. Ook het vertelverhaal 'Alle Belangrijke Dingen' staat erin. Tussen Kerst en Nieuwjaar heeft mevrouw SchrijfTaal het boekje opgemaakt, deze week kwam het van de drukker en kregen de schrijvers hun exemplaren. In de lunchroom van het Zonnehuis kun je het boekje inzien en eventueel aanschaffen.

Nieuwe groepen
Met ingang van 26 januari bied ik twee nieuwe schrijfgroepen aan, op de woensdagmiddag en -avond. Je  krijgt prikkelende oefeningen en aanknopingspunten om te schrijven. De groep dient als klankbord. Om door te kunnen werken aan verhalen en gedichten, zijn het deze keer series van tien bijeenkomsten. Ook deze keer wordt er aan het einde een boekje gemaakt. De bijeenkomsten zijn weer in het Zonnehuis. Meer informatie volgt. Heb je nu al belangstelling? Reageer hier of stuur een mail naar wilma@schrijftaal.net

Wintersfeer in de Grote Beer

Eergisteren postte ik hier het 'kerstgedicht' van Willem Wilmink. 'Wees niet bang voor kerst. Het zijn twee dagen.' Deze zinnen brachten mij in een goede stemming. Net als veel mensen ben ik in december vaak wat somber. Het gelukkige gezinnetje was niet voor mij weggelegd, dus de feestdagen zijn nogal eens beladen. Maar ik breng december steeds meer door op een manier die mij bevalt. Dit jaar doe ik mee aan Winters Binnen, is u dat al opgevallen?  In ieder geval hangt er sinds gisterenmiddag een opvallend bord aan mijn raam. En werk ik hard aan het verhaal dat ik ga vertellen. Het wordt steeds beter, met dank aan alle andere schrijvers en vertellers die bruikbare feedback gaven.

Winterhaiku

Zelf heb ik een aantal schrijfmiddagen georganiseerd in het Zonnehuis. Het is een klein groepje geworden. Enthousiast en schrijflustig. We schrijven, lezen elkaar voor, reageren, verbeteren en schrappen. De mooiste resultaten komen in een boekje. Vandaag sleutelden we aan winterhaiku. twee van mevrouw SchrijfTaal:

bladeren sterven

de tuin gaat rusten, ik oogst

een laatste bietje

decemberdagen

avonden beginnen vroeg

vlammetjes dansen

Van de weeromstuit heb ik bij Appie zelfs een lief kerstboompie gekocht, met lichtjes. Zou kerst echt leuk worden dit jaar?

Van oude banken en nieuwe in de Grote Beer

Als het op dit weblog even stil blijft, is dat meestal het gevolg van grote drukte in de Grote Beerstraat. Tussen het werven voor en het geven van schrijfgroepen door wordt er geschreven aan nieuwsberichten voor ilovenoord, aan een verhaal om te vertellen bij Winters Binnen, even een rondje gemaakt langs de groepen om een naschools project 'Durf jij?' te introduceren voor Stichting Wijsneus, overlegd, geoefend met verhalen vertellen, geëvalueerd.... Bent u er nog? Ik ook hoor!

Om het huisje wat gezelliger in te richten ben ik tussendoor naar IKEA geweest en heb daar onder ander een nieuwe bank gekocht. Die kon dezelfde avond nog bezorgd worden. Er was nog een probleempje: de lelijke oude bank stond er nog. De Kringloop kwam een paar dagen later kijken, of het nog wat was. Nee, daar kon echt niemand meer blij mee gemaakt worden. Dat werd Grof Vuil bellen. Na een tijdje in de wacht bij Het Stadsdeel kreeg ik te horen dat er al een paar jaar geen grof vuil meer opgehaald wordt bij de huizen in Noord. De samenwerking tussen Kringloop en Grof Vuil was hier maar van korte duur. Wat nu?

Ten eerste heb ik maar één paar bescheiden spierballen, en geen auto, noch een rijbewijs. Grof vuil wordt hier nog een keer per maand opgehaald. Die dag was net geweest, en zelf wegbrengen was ook geen optie. ik zag mijzelf nog een maand lang met de oude bank en de grote doos met de nieuwe Ektorp in de kleine woonkamer zitten. Het inklapbare tafeltje en de stapelbare stoelen had ik inmiddels al in elkaar gezet.

Ik deed een zwakke poging om de beige bank door de achterdeur in de tuin te schuiven. Dat lukte natuurlijk niet. De bank paste niet of nauwelijks door de deuropening. Ik rukte wat aan een armleuning, die wel los bleek te zitten, maar niet los genoeg. Ik ging op mijn rug op de bank liggen en zette met mijn voeten af tegen de leuning: 'Eraf zul je, kreng!' Maar nee. Toen ontdekte ik aan de onderkant een paar bouten, waarmee de armleuningen bevestigd waren. Ze waren godzijdank niet vastgeroest, dus kwamen met gemak los. Toen kon ik de bank verder demonteren en in de achtertuin parkeren, tot de Grof Vuil ophaaldag in januari. Dan moet ik wel even een extra stel spierballen lenen om de onderdelen naar de ophaalplek te sjouwen. Buurman?

Het in elkaar zetten van de nieuwe bank was trouwens een fluitje van een cent. Ook al stond er aan het begin van  het montageschema een doorgestreept mannetje met een moersleutel, en twee blije mannetjes, waarvan de ene een moersleutel in zijn hand had, en de andere een potlood achter zijn oor. 'Doe dit klusje vooral niet in je eentje', betekende dit plaatje. Deze eigenwijze dame heeft die zes bouten er zelf aangedraaid, de poten eraan geschroefd en de bank rechtop gezet. Bekleding erom, klaar! De poezen en ik hebben er al heerlijke dutjes op gedaan.

Over winnaars en Winters Binnen

Net als vorig jaar in november, heb ik deze maand 50.000 woorden getypt als grondstof voor mijn roman. Bij elkaar al 100.000 woorden dus. Ik kan bijna niet wachten met plakken, schrappen, schuiven en verder schrijven om de roman daadwerkelijk te laten groeien. Ik houd mijn lezers op de hoogte. 

Inmiddels doe ik erg mijn best om de schrijfgroep tussen Sint en Kerst te kunnen starten, nog een paar aanmeldingen..... En ik werk aan een vertelverhaal voor Winters Binnen, de verhalenroute door Tuindorp Oostzaan, die onder andere mijn huisje aandoet.

Levensverhaal

Ook heb ik mijn lieve vader beloofd om zijn handgeschreven levensverhaal voor hem uit te werken. Toen hij me zijn volgeschreven bloknootvellen gaf, zei hij - niet voor de eerste keer: 'Misschien is het niks hoor, kijk maar of het wat is, misschien kan het zo in de prullenbak.' 'Pa', antwoordde ik, 'het is jouw verhaal, dus dat is sowieso iets. Ik vind het ontzettend stoer van je om het op te schrijven!' 

Nu heb ik de eerste 27 handgeschreven pagina's gelezen. In het verhaal staan familie-anekdotes. Het zijn 'sterke' verhalen, die steeds opnieuw verteld worden, omdat ze op de lachspieren werken. Maar ik las ook details die nieuw voor me zijn, over een hardwerkende man die met zijn baas onderhandelde over een paar guldens meer in zijn loonzakje. Ik ben zo trots op die man. Op zijn 74e, met niet meer dan Lagere School en één jaar ambachtsschool in de jaren vijftig, zit hij nu aan de eettafel het verhaal van zijn leven op te schrijven.  

'En? Is het wat?' vroeg mijn vader. Ik vertelde dat ik geraakt was en nog een keer hoe stoer ik het van hem vond, om dit met zijn ene jaar ambachtsschool op te schrijven. 'Nou, op mijn leeftijd is een schouderklopje ook nog steeds welkom,' zei pa. Heerlijk, zo'n schouderklopje dat aankomt. Ik hoop dat hij nog meer blaadjes vol gaat schrijven en ik zal hem helpen om er een boekje van te maken. Misschien moet ik er ook zo'n plaatje met 'Winner!' op plakken.

Schrijven in het Zonnehuis: die donkere dagen verdrijven

Aanbod: vijf middagen schrijven tussen Sint en Kerst

De tweede cursus 'Schrijven als Levenskunst' is afgerond. Lees hier een bijdrage van een deelneemster aan de tweede cursus.  In het voorjaar zal ik weer een cursus geven bij het Humanistisch Verbond, onder een nieuw thema, maar graag wil ik eerder een schrijfgroep voor volwassenen geven, liefst hier in Tuindorp Oostzaan. Ik kreeg ook verzoeken om verder te gaan, vandaar dit aanbod.

Zonnehuis
Bij voldoende belangstelling kan ik vijf lessen geven tussen Sinterklaas en Kerst op een heel aantrekkelijke lokatie: Het Zonneplein in Tuindorp Oostzaan. De lunchroom van het Zonnehuis is daarvoor beschikbaar op de volgende middagen:
Dinsdag 7 en woensdag 8 december, dinsdag 14 en vrijdag 17 december en dinsdag 21 december.
Tijd: van 14.00 tot 16.00 uur. Kosten: € 55,- per persoon, exclusief 19 % btw. Bij een minimum van zes deelnemers kan de groep van start gaan. In de lunchroom kun je koffie, thee en heerlijke taart kopen.

Plezier
Mijn lessen bestaan uit leuke oefeningen om het schrijven te stimuleren en vooral ook het plezier erin. De groep deelnemers dient als klankbord om uit te proberen of wat je hebt geschreven 'werkt'. Er wordt regelmatig gelachen bij het voorlezen van de teksten, maar ook ontroering doet zich voor. We geven elkaar op een prettige manier feedback om de schrijfvaardigheid verder te ontwikkelen. Het beste recept blijft nog steeds dit: filmpje.

Thema's
Met de oefeningen sluit ik zoveel mogelijk aan bij de wensen van de deelnemers. Er kan geoefend worden met verhalen, poëzie en dialogen schrijven. In deze periode zullen thema's als licht en donker, feestdagen en familie aan de orde komen. Maar neem vooral ook jezelf en je eigen onderwerpen mee!

Boekje
Van de geschreven teksten wordt een boekje gemaakt, wat nog max. 3 euro extra kost. Meld je aan bij SchrijfTaal en ervaar hoe blij je wordt van schrijven.

Aan de weg timmeren met de billen bloot

Als je schrijft en publiceert en daarbij ook nog schrijfdocent bent - zoals ik - moet je commentaar op je werk incasseren. Het blijft spannend om reacties op je werk te ontvangen, of die nou 'kritiek' genoemd worden, of 'feedback' of 'tips', of ze rechtstreeks gepresenteerd worden, met de botte bijl of met een strik erom. Als je wilt je groeien in je werk door van anderen te leren, moet je ermee om kunnen gaan. Persoonlijk vind ik het weleens lastig. Met name die botte bijl blijft pijnlijk. En zo'n strik is lief bedoeld, maar leidt ook af van de werkelijke boodschap.

Kritiek ontvangen
Het incasseringsvermogen varieert met de luim van de interne criticus. Dat is de stem in je hoofd die zegt dat je weer eens waardeloze bagger hebt geproduceerd, of juist een geniale tekst. Reacties van anderen liggen daar altijd ergens tussenin. Ze zijn dus teleurstellend, of juist een opsteker. Een evenwichtig mens blijft na een teleurstelling niet lang in de put zitten en gaat na een opsteker niet naast zijn schoenen lopen. Ben ik een evenwichtig mens? Ook dat varieert. Ben ik een eiland? Nee. Wil ik beter leren schrijven en lesgeven door fouten te maken en kritiek te incasseren? Ja! Dus: opkrabbelen en doorkrabbelen!



Kritiek geven
Aan het ontvangen van kritiek kan je dus een hele kluif hebben. Daarom is het belangrijk om die zorgvuldig te geven. In hulpverlenersland - waar ik dertien jaar heb doorgebracht - is het woord kritiek zelf al lang uit den boze. Daar spreekt men liever van positieve of negatieve feedback. Er zijn ook regels voor het geven van feedback. Kort gezegd komt het erop neer dat het altijd beter werkt om gewenst gedrag te belonen (positieve feedback) dan om ongewenst gedrag te bestraffen (negatieve feedback). Positieve feedback is veel makkelijker op een zorgvuldige manier te geven. Wie houdt er nou niet van een compliment? Daar groei je letterlijk en figuurlijk van en je wilt dat succes wel vaker bereiken. Zorgvuldige negatieve feedback is een stuk ingewikkelder. Voor je het weet is iemand erg boos of verdrietig en kan dan even helemaal niets produceren, gewenst of ongewenst.

Tijdens de schrijflessen ben ik er als docent vooral op gericht om de eigenheid van de schrijvers te stimuleren en hun kwaliteiten te prijzen. Soms zegt mijn innerlijke criticus dan, dat ik 'kritiekloos' ben, of 'soft'. Maar het is de enige manier waarop ik met mensen (kinderen en volwassenen) kan werken. Omdat het bij me past, maar ook omdat ik ervan overtuigd ben dat het de enige effectieve manier van leren is. Wie veel schrijft, en aanmoediging krijgt voor de kwaliteit en de eigen toon, leert steeds beter en eigener schrijven. Schrijven is een werkwoord, dus ook hier verwijs ik naar bovenstaand recept.

Flyerdag

Vandaag heb ik op de fiets wat flyers rondgebracht voor 'Schrijven als levenskunst'. Een erg frisse neus haalde ik daarmee. Ook heb ik een flyer gemaakt voor de volgende cursus:

Schrijfgroep: 'Kanker is niet je hele verhaal'

Wie kanker heeft, of heeft gehad, heeft veel te verwerken. In de eerste periode na de diagnose zijn de meeste mensen wat verdoofd van de schrik. Daarna komen de - vaak ingrijpende – behandelingen. Later heb je meer behoefte om de bijkomende emoties te uiten. Erover praten helpt, met mensen die willen luisteren. Schrijven is ook een goede manier: papier is geduldig. De bewijzen stapelen zich op: van schrijven word je gelukkiger en gezonder. Geestelijke en lichamelijke gezondheid zijn gebaat bij het regelmatig opschrijven van diepe gevoelens. Dat komt doordat je gedeeltes van de hersenen gebruikt, die helpen bij het greep krijgen op emoties als angst, verdriet en boosheid.

In de schrijfgroep zet je, aan de hand van een aantal thema's, jouw verhaal op papier. Kanker is daarbinnen misschien slechts een hoofdstuk, maar wel een belangrijk hoofdstuk. Door erover te schrijven krijgt dat hoofdstuk een plaats in je hele verhaal: een compleet verhaal met hoogte- en dieptepunten. Dit helpt je om tegenslagen beter te hanteren en meer vertrouwen in de toekomst te hebben. Je plezier in het leven neemt toe en schrijven neemt daarin een plezierige plaats in.
Geef je snel op: de groep gaat van start zodra er voldoende deelnemers zijn. Tijd: maandagmiddag 14.00 – 16.00 uur
Plaats: Gebouw SOLID Aldebaranplein 4a, Amsterdam Noord (Tuindorp Oostzaan). Kosten: € 85,-- voor zes bijeenkomsten.

Appels en peren

Ik stel mij een weegschaal voor
een ouderwetse balans:
links ligt mijn rechterborst
een soes van vlees en bloed

En op de rechterschaal
ons huis-tuin-en-keukengeluk
de aarde, jij, mijn eerste bundel.

Natuurlijk slaat rechts door!
Ik word, ik ben een amazone
van de mensenliefde, schiet vol
en word geraakt.

Natuurlijk moet ik huilen
om het hoopje
dat van de schaal afschiet
hoog, hoog in de lucht:
daar gaat mijn tiet

Uit: Nageljongenstraat

Meer informatie over de schrijfgroepen vind je op www.schrijftaal.net

Schrijfgroepen

Vandaag had ik een gesprek op de poli chirurgie van het Boven IJ ziekenhuis. Een kleine twee jaar geleden ben ik daar geholpen aan een voorstadium van borstkanker. De gesprekken met de gespecialiseerde verpleegkundigen (mammacare) hebben me toen erg goed gedaan. Gelukkig waren er ook dierbaren die met me meeleefden. En verder kon ik veel van mijn emoties kwijt in dagboeken en gedichten. Nu ontwikkel ik een aanbod voor een schrijfgroep voor (ex-) kankerpatiënten, met als titel 'Kanker is niet je hele verhaal.' De mammacare verpleegkundigen zullen patiënten naar mij verwijzen, en ik zal aanwezig zijn bij voorlichtingsbijeenkomsten om over de schrijfgroep te vertellen. Op deze manier hoop ik de mensen te bereiken die kunnen profiteren van de heilzame werking van schrijven. Later meer hierover.

Appels en peren

Ik stel mij een weegschaal voor
een ouderwetse balans:
links ligt mijn rechterborst
een soes van vlees en bloed

En op de rechterschaal
ons huis-tuin-en-keukengeluk
de aarde, jij, mijn eerste bundel.

Natuurlijk slaat rechts door!
Ik word, ik ben een amazone
van de mensenliefde, schiet vol
en word geraakt.

Natuurlijk moet ik huilen
om het hoopje
dat van de schaal afschiet
hoog, hoog in de lucht:
daar gaat mijn tiet

Uit: Nageljongenstraat, 2008


De cursus 'Schrijven als levenkunst' staat inmiddels ook op de agenda van Human.nl, zie deze link.

Morgen ben ik zelf weer op cursus, bij de RINO leer ik meer over (psychologische) trauma's en de opvang en begeleiding daarna. Want er blijft altijd meer te leren. Wat ik met liefde zal doorgeven, en toepassen.

Schrijfnieuws

Stemkoorts
Een paar dagen geleden kwam de eerste mail van een bevriend dichter, met het verzoek om op hem te stemmen. Dagblad Trouw heeft namelijk een project: 'Dicht in de buurt'. Gedichten over plekken in Nederland worden letterlijk op de kaart geplaatst. En er is een wedstrijd aan verbonden. Ik greep onmiddelijk de kans om mijn zo geliefde Tuindorp Oostzaan, Amsterdam Noord én Broedplek van der Pek op die kaart te zetten. Tot 25 januari kan er gestemd worden. De inzendingen met de meeste sterretjes en/of reacties komen in een boekje.

Ik stuurde ook een mail naar vrienden en collega dichters met het verzoek om op mijn gedichten te stemmmen en om hen erop attent te maken dat ze zo zichzelf, hun lievelingsplek en hun gedicht op de kaart konden zetten. Sinds die tijd vliegen de mails, reacties en verzoeken om te stemmen me om de oren. Wedstrijden! Pfff, ik word er altijd zo zenuwachtig van. Ik kan me nog zo 'onthecht' voordoen, de hang naar erkenning blijft... En altijd bekruipt me dan de vraag, of het resultaat afhangt van de kwaliteit van de poëzie of van de populariteit van de dichter. Ik vrees dat het laatste een grote rol speelt. Hoe dan ook, twee gedichten van mij maken kans om in het boekje terecht te komen. Dus als je het nog niet gedaan hebt, geef reacties en sterretjes aan:

Hemels - over de route vanaf de IJtunnel naar de Grote Beer.



Plein van sterren, plein van planeten - Uiteraard over het Sterrenplein, hier in de sneeuw:



Website SchrijfTaal
Gisteren is er hard gewerkt aan de website van SchrijfTaal. De cursus 'Schrijven als levenskunst' staat erop, en meer contactinformatie, tarieven en afbeeldingen. Er blijft natuurlijk voortdurend aan gesleuteld worden, maar dit is een goed moment om te kijken. En deelnemers aan de cursus zijn natuurlijk van harte welkom. Geef je op via het Humanistisch Verbond.

Er is nog meer nieuws, maar dat bewaar ik voor een volgend blogbericht. Nu als de wiedeweerga gaan stemmen allemaal, en opgeven voor de cursus!

Schrijven als levenskunst

Op de agenda van het Humanistisch Verbond staat mijn cursus 'Schrijven als levenskunst' aangekondigd:



Dinsdag 2 maart 2010 (STARTDATUM)

Amsterdam - Schrijven als levenskunst

Van schrijven word je gelukkiger en gezonder. Bekende uitspraken zijn: "Een ongelukkige jeugd is een goudmijn voor een schrijver" en "a poem a day keeps the doctor away." Geestelijke en lichamelijke gezondheid zijn gebaat bij het regelmatig opschrijven van diepe gevoelens. Hogere denkprocessen worden in beweging gezet. En het enige wat je erbij nodig hebt: pen en papier!

Het HV Amsterdam Amstelland organiseert een cursus met speelse oefeningen, die schrijven als levenskunst aanmoedigen. Ga experimenteren met diverse tekstvormen, zoals gedichten, dialogen en dagboekfragmenten. Ook het verwerken van pijnlijke levenservaringen behoort tot de mogelijkheden. Problemen zijn interessant! De kunst van het leven en van het schrijven is om er iets van te maken. Iets moois, iets grappigs, iets ontroerends ...

Wilma van den Akker, dichter, tekstschrijver en onderwijspsycholoog begeleidt u tijdens dit proces van levenskunst. Meld u aan voor deze schrijftraining.

Zes bijeenkomsten van 2 maart tot en met 6 april 2010 op dinsdagavond van 19.30 uur tot 22.00 uur. Aantal deelnemers: 8 tot 12

Plaats: gebouw Human.nl, Weteringschans 259 souterrain, Amsterdam
Kosten: 55 euro voor HV (niet leden 70 euro), inclusief koffie en thee

NB: Ik wil graag ook een groep in Amsterdam Noord starten, dus vermeld het vooral als je in dit stadsdeel woont. Bij voldoende belangstelling wordt een extra groep gestart!

SchrijfTaal: Schrijfgroepen

SchrijfTaal

Achter de beeldschermen wordt hard gewerkt aan mijn bedrijf SchrijfTaal. Mijn allerbeste vriend ontwerpt mooie visitekaartjes, mijn lief bouwt aan de website. Volgens een test voor het project Eigen Werk ben ik geschikt als ondernemer. Ik werk hard aan de inhoud van de website. Hieronder een stuk tekst dat ik schreef over de groepen die ik ga geven. Lever gerust commentaar, ik kan er mijn voordeel mee doen.

SCHRIJFGROEPEN

Ik begeleid schrijfgroepen, met als invalshoek het heilzame aspect van schrijven. Ik combineer mijn ervaring met schrijven en met begeleiding van mensen. Wat die ervaring inhoudt, kun je lezen in het hoofdstukje over mij persoonlijk.

Voor veel mensen is schrijven een goed hulpmiddel om problemen het hoofd te bieden en nare ervaringen te verwerken. Papier neemt alles geduldig op. Het levert geen commentaar en al schrijvende kun je emoties beter hanteren. Je krijgt je problemen letterlijk onder ogen. Daardoor worden ze kleiner en overzichtelijker.

In de groep wil ik je helpen om de pen op het papier te krijgen en blokkades weg te werken. Ik geef eenvoudige opdrachten, die je daarbij helpen. Voor deze oefeningen heb ik inspiratie opgedaan en advies ingewonnen bij Pat Schneider. Zij ontwikkelde de Amherst methode in Amerika en schreef diverse handboeken voor schrijfdocenten.

Veiligheid
In de groep is ruimte voor het bespreken van pijnlijke ervaringen en opgelopen schade. In ieders leven doen zich dergelijke ervaringen (trauma's) voor. Het schrijven en praten over deze ervaringen zijn vormen van traumaverwerking. Veiligheid is hierbij een belangrijke voorwaarde.
De veiligheid wordt gewaarborgd door:

Goed naar elkaar te luisteren, zonder de ander in de rede te vallen. Spreek geen oordelen uit, kom niet met ongevraagde adviezen. In de groep vertelde ervaringen blijven binnen de groep.

Iedereen komt aan de beurt met zijn of haar verhaal en iedereen bepaalt zelf hoeveel hij of zij op dat moment wil vertellen. Het vraagt moed en een veilige omgeving om pijnlijke ervaringen te kunnen delen. En het kost vaak tijd. Je hoeft niets met de groep te delen wat je niet kwijt wilt. Je kunt dat stuk laten zien of horen, dat je graag kwijt wilt, omdat het veel voor je betekent of omdat je er trots op bent. De rest houd je voor jezelf.

Wat je moeilijk kunt vertellen, kun je misschien net wat makkelijker opschrijven. Voorlezen zou een volgende stap kunnen zijn.

Verder met schrijven
Je hebt een of meer teksten geschreven en wat doe je daar verder mee? Er zijn diverse mogelijkheden:

Je kunt je tekst een of meer keren herschrijven. De eerste versie van een tekst lijkt misschien een warrige brij die rechtstreeks uit je hoofd komt. Dat kan heel erg meevallen. Als je het terugleest, ontdek je er vaak meer lijn in dan je in eerste instantie dacht. Soms vind je parels van zinnen. Als je een volgende versie schrijft, wat overbodige of minder mooie stukken schrapt, wordt de tekst helderder en kernachtiger.

Je kunt je tekst bewaren in een dagboek of map, om er later nog eens naar te kijken. Het effect kan dan zijn: "Hee, was ik daar toen mee bezig?" Ofwel, relativeren door afstand te nemen.

Je kunt er een brief van maken om naar iemand te posten, die je dit verhaal graag wilt vertellen. Of naar jezelf. Wie krijgt er nog brieven tegenwoordig?

Je kunt de tekst gebruiken als basis voor een verhaal, gedicht, misschien begin je aan een roman. Ik wil je aanmoedigen om van je uitgeschreven ervaring iets moois te maken, dat voor anderen dan jezelf ook ontroerend, grappig of herkenbaar is. Of misschien juist volkomen absurd. Er is van alles mogelijk. Verbaas jezelf over wat er in je opborrelt als je eenmaal het lef en de vrijheid hebt om je pen te laten gaan en je vingers te laten tikken. En hoe blij je daarvan wordt! Schrijf of dicht je heel...

Schrijftaal

Er is nog weinig te zien op: www.schrijftaal.net. U wordt welkom geheten en daarna naar dit weblog verwezen. Gezellig, bent u daar weer?

Toch is het bestaan van dit nieuwe web-adres een heuglijk feit: het is het begin van mijn eigen bedrijf, SchrijfTaal, voor taaladviezen, tekstverwerking en schrijfgroepen. Vele jaren werkte ik in de hulpverlening en steeds was ik daarnaast en daarbinnen met taal en tekst bezig. Ik was altijd te vinden voor een schrijf- of redactieklusje en regelmatig verdiende ik daar wat extra's mee. Sinds kort heb ik de hulpverlening achter mij gelaten. Als werknemer dan. Ik heb nog wel plannen, maar dan als zelfstandige.

Wie mijn weblog regelmatig bezoekt, weet dat ik gedichten schrijf en meer. Dat ik van plan ben in november, tegelijk met duizenden andere schrijfgekken, een roman te schrijven, heeft u gisteren kunnen vernemen. De afgelopen weken heb ik Karin Snoep geholpen met haar boek over vrouwen van vijftig plus. Een heerlijke klus: redactie en inhoudelijk advies. Ik houd me aanbevolen voor meer van die projecten.

Mijn eigen plan is om schrijfgroepen te gaan geven. Uit ervaring weet ik, dat schrijven een sterk helende werking kan hebben. In Festina Lente hoorde ik Simon Vinkenoog uitspugen: "A poem a day keeps the doctor away". Hij is er ruim tachtig mee geworden.



Graag wil ik anderen helpen die helende werking te ervaren. In een eerder stadium dacht ik erover om dat vooral door middel van poëzie te doen. Pat Schneider adviseerde me het medium wat ruimer te nemen, en daardoor de drempel te verlagen. "Dicht je Heel" wordt misschien: "Schrijf je heel". Tot zover de plannen. Ik houd u op de hoogte.