Mevrouw SchrijfTaal is verhuisd!

Met moeite neem ik afscheid van deze dierbare plek, maar sinds gisteravond heb ik een redelijk tot tevredenheid stellende versie van de nieuwe website van mijn bedrijf SchrijfTaal. Vanaf dit moment kan de site alleen maar mooier, beter en interessanter worden, dus sla die link op: www.schrijftaal.org !

Hier vind je alle activiteiten van Mevrouw SchrijfTaal in overzichtelijke categorieën: schrijfgroepen en workshops, activiteiten met kinderen, natuurtalenten en poëzie. Er kunnen reacties geplaatst worden en er is een contactformulier voor aanmeldingen en informatie.

Zie ik je daar?

Moeten (gedicht)

Moeten

Het kleed hangt over
de tafel staat op
poten maken indruk
op het kleed

Kijk: daar hoort hij
te staan, de tafel

Laat dat
rusten

Vezels mogen terugveren
als gras met madeliefjes

24 september 2011

NB: binnenkort verhuist alles, inclusief de gedichten naar www.schrijftaal.org. Daar werkt Mevrouw SchrijfTaal nog aan

De Onberispelijken in het Hart op de Tong

Mevrouw SchrijfTaal blijft het spannend vinden: wie komen er deze keer met verhalen? Deze eerste Hart op de Tong van het seizoen was vooral indrukwekkend door het verhaal van Jan Kuchler. Hij heeft pas een roman uitgebracht over zijn leven als Jehova's Getuige. Tien jaar geleden namen hij en zijn vrouw afscheid van deze geloofsgemeenschap. 'Ons leven is er door gevormd,en daar waren goede en verkeerde dingen bij,' zegt Jan zelf. Een van de goede dingen die hij heeft overgehouden, is zijn vermogen om te vertellen. Daarin is hij tijdens zijn opvoeding tot 'Getuige van' getraind. Met moeite maakten wij ons los van zijn verhaal. Lees hier meer over het boek. 

De muzikale verrassing was saxofonist Chris Corstens. Met speelse klanken verbond hij de Onberispelijken van Jan Kuchler, het Fluitekruid van Katinka Mulder en het Schuursponsje van Mevrouw SchrijfTaal.

De volgende Hart op de Tong is zondag 16 oktober 14.00 -16.00 uur, zoals altijd in de lunchroom van het Zonnehuis. Houd ook de FaceBookpagina van het Zonnehuis in de gaten.

Voor mijn vadertje

Mind your matter

Toen hij nog groot was

stond hij met zijn rug

tegen de gladgelakte deur

van de servieskast

ving mijn eerste stappen op

Alles, alles kon hij maken

SRV-wagens, het treintje van Artis

een driewieler met aanhanger

de dode goudvis

het leven door een lasbril

Ik schaterde met mijn broertje

achterop – ma hield ons in de gaten

schoof vitrage opzij

Een kleine halve eeuw later

blijkt veel onherstelbaar, een stok

met vakantieschildjes nauwelijks toereikend

na geen vijfhonder meter verbijten

moet hij nodig

4 september 2011

Ode aan een gebruiksvoorwerp

Het schuurt wel

Bij voorkleur blauw

in verband met het interieur

je zit wel vast

aan zo'n donkergroen lapje

Niet geschikt voor baklagen

wel voor de rest

van de vaat, van glazen tot borden met

gestolde gesmolten kaas

Aardappelovenschalen

de rvs gootsteen (al zal dat wel krassen

geven. Wie kan het wat schelen?

Mijn moeder misschien, maar ik ben

mijn moeder niet of toch een beetje

dat schuur je er niet zomaar af)

Niet vaak genoeg de oven en

het gasfornuis, resten kattenvoer

op de keukenvloer

kaarsvet van het tafelblad

In de laatste levenfase

ook losgelaten op bril

en porselein

1 september 2011

Slome zomer

Oppervlakkig

Haast onverstaanbare Harry

controleert dagelijks de knoppen

van zijn nieuwe tweedehands

de radio, de ruitenwissers

Hij kucht droge tabakslucht

pikt mijn monteur in

met verhalen over stront

Op het dak begint een ekster een gesprek

ek ek ek ek ek ek ek, zegt hij tegen de gek

onverschillig draait die zich om en om en om

Intussen lig ik ongeduldig

de jaap te dichten tussen

willen en kunnen, na deze

zelfverkozen slome zomer

ben ik uitgedokterd

Doen is ook al niet

het hele verhaal

gebeuren is een wachtwoord

29 augustus 2011

De tijdschrijver

Hieronder nog een fragment uit het handschrift van mijn vader. Als puber verweet ik mijn ouders nogal eens dat zij zo materialistisch waren. Nu besef ik dat het af en toe letterlijk vechten was voor een wat beter bestaan. Verder ken ik mijn vader als een warme en zachtaardige man. Dit stukje maakt duidelijk dat daar grenzen aan zaten.

De tijdschrijver

Tussen 1960 en 1970 maakte ik als lasser landbouwwagens. We werkten op tarief, wat ik al eerder heb beschreven. Ik was daar nogal fanatiek in om toch maar zo snel mogelijk wat inboedel bij elkaar te vergaren. Soms liep dat behoorlijk uit de hand. We werden gecontroleerd door een tijdschrijver, een kerel die nogal jaloers was op ons inkomen. Mijn collega en ik kregen van de bedrijfsleiding een karwei aangeboden dat bestond uit het bevestigen van ladders en hekken op die landbouwwagens, bedoeld om de lading zo hoog mogelijk op te stapelen. Het was hoogseizoen en er was achterstand in de levering. Met dagloon en overwerk van vijf tot tien uur 'savonds hadden we dus een behoorlijk maandinkomen. Er was niets mis mee, totdat die bewuste tijdschrijver naar mij toe kwam met de misselijke opmerking: 'Ik ben op de loonadministratie in je loonstaat wezen kijken en kom tot de slotsom dat je, als je zo doorgaat, nog meer verdient dan ik.' Daar werd ik heel erg boos om en antwoordde: 'Als jij van vijf uur 's middags tot tien uur 's  avonds lekker op je luie kont tv ligt te kijken, dan werken wij ons te pletter op tarief, na de hele dag te hebben gebuffeld, om toch maar zo hoog mogelijk te scoren.'

'Niks mee te maken,' zei die tegen ons, 'het is over, er wordt niet meer overgewerkt.' Ik naar de bedrijfsleiding. Ik legde uit wat ons was overkomen. Die dag was er flink wat spanning. Terwijl ik nog in onderhandeling was met de bedrijfsleiding en aan de werkbank onderdelen stond te lassen, passeerde die bewuste tijdschrijver mij op enkele meters afstand, vergezeld van de werkplaatschef. Terwijl die langs me heen liep, plaatste hij de misselijkmakende opmerking: 'Daar staat dat zielige mannetje, dat van zijn normale loon van overdag niet kan rondkomen.' Ik werd zo kwaad, dat ik een onderdeel, een koker van vijftig centimeter lang en dertig centimeter breed, oppakte en naar zijn hoofd smeet. Gelukkig net mis, tegen een deur, maar er zat wel een gat in die deur.

Na nog geen twintig minuten moest ik boven komen, bij de bedrijfsleiding. Dat zou wel eens ontslag kunnen worden. De bedrijfsleider stelde mij de vraag: 

'Van den Akker, hier heb je toch wel spijt van?'

Ik antwoordde vol overtuiging: 'Ja. Dat ik hem niet doodgegooid heb!'

'Meen je dit?'

Inmiddels was de directeur erbij komen zitten. Die keek heel verbaasd en ik vroeg of ik hem nader uitleg mocht geven. Ik vertelde in wat voor omstandigheden ik alles bij elkaar verzamelde. 

Na een uur moest ik terug boven komen. Ik kreeg te horen dat we geen eigen rechter mochten spelen, maar dat de tijdschrijver het wel uitgelokt had. Einduitslag: dezelfde avond overwerken en van die tijdschrijver hebben wij nooit meer last gehad.

Handschrift van mijn vader

Wie mevrouw SchrijTaal een beetje volgt, weet dat ze gek is op schrijvende handen van kinderen en van grote mensen. En op handgeschreven gedichten en verhalen. Hieronder heb ik een scan geplaatst van een wel heel bijzonder handschrift: dat van mijn vader. 

Een jaar ambachtsschool

Mijn vader is nu 75. Hij heeft na de lagere school een jaar ambachtsschool gevolgd en daarna lang als lasser in 'de Metaal' gewerkt. Vorig jaar heeft hij een aantal herinneringen op 27 vellen van een gelinieerd schrijfblok gezet. Deze zijn nu in mijn bezit en ik werk ze uit om er een boekje van te maken. Ik ben er trots op dat hij aan de eiken eettafel met hoogpolig tafelkleed is gaan zitten om zijn verhaal op te schrijven. Het is bijzonder om zijn verhaal te lezen, in zijn handschrift en in zijn beleving. Het doet ons allebei goed om er met elkaar over te praten. Ik stel hem vragen over dingen die niet helemaal duidelijk zijn, en hij licht het met veel genoegen toe.

Een fragment van een herinnering aan de oorlog:

Wat brandstof betreft: mijn vader en moeder en mijn oom Gerard, van beroep politie-agent, gingen 's nachts weermachtspalen omzagen. Dat waren stammen van dennenbomen die op open terreinen waren geplaatst om te voorkomen dat er parachutisten zouden landen. Drie nachten ging het goed. De vierde nacht stopte er een Duitse legerwagen en de soldaten kwamen op mijn ouders en oom Gerard af. Mijn oom, die nog een dienstwapen bij zich had, richtte de revolver op mijn ouders. Tegen de Duitsers, die vroegen wat ze daar aan het doen waren, zie mijn oom:

'Ik heb net twee personen betrapt bij het omzagen van weermachtpalen.'

Mijn oom kreeg een schouderklopje. Vervolgens vroegen ze de weg naar de Waalhaven. Vader, moeder en Gerard zijn met volle broeken naar huis gevlucht. 

Me and Mr. Drain (gedicht)

Me and Mr. Drain

Na vandaag maak ik het uit

je hebt lang genoeg aan me gehangen

het zuigen zit erop, je geniepige steekjes

onder de oksel ben ik meer dan zat

Morgen maakt Het Mes je los

verdwijn je in de prullenbak, tabee

dan ben ik weer een Vrije Vrouw

Dan zal ik ongehinderd door je slang

mijn stofdoek uitslaan, gat afvegen

oude aardbeienplanten uittrekken

vuilnis wegbrengen, zwaaien naar de buren

fietsen - hand uitsteken - boodschappentassen sjouwen

stofzuigen, katten plagen en mensen kietelen

De allersaaiste vakantieliefde: dat was jij

meneertje Drein. Ik ben je zat

je gaat eruit, morgenochtend

ben ik weer een Vrije Vrouw

!

Gedicht: Plastisch

Plastisch



Witte vrouwen duwen me
naar een blauwe wereld
op zijn knieën met een groene Edding
tekent hij het weefsel af

Ik noem hem beeldhouwer
hij houdt van dat woord
en doet zijn werk waar ik
geen weet van heb

In de verkoever krijgt een man
een gele schort, zijn vrouw
een ruggeprik, ik meld me
aan de buitenwereld
haal wat slaap in

Het bed gaat terug naar boven
de beeldhouwer vertelt
het is een flinke Jaap geworden
maar ik ben tevreden

Tussen zuchtende tachtigers
verheugt een perfecte amazone zich
op snorrende poezen



BovenIJ-ziekenhuis, 3 augustus 2011

Gilgedicht

Gillie-gillie

Op het plein woont een viswijfje van vijf

haar schelle schelvisstem doet denken

aan mijn tijd als gilmeisje

Voor ik stilviel vrat ik krijtjes

en speelde voor sirene

mijn paardestaart was trekschakelaar

nog jong zong ik Heathcliff, Naturträne

Weet wat je aanricht met je stemgeluid

meester Meijer zei: 'Ik vind jou een heel naar meisje!'

want ik was op mijn donder gevallen

die uitspraak bleef me bij

als een tentharing ging ik de grond in

Hoe hoger de gil

hoe meer meisje

red mij uit dit verhaal

Dat viswijfje

die ouders

7 - 21 juli 2011

Schrijven op Locatie: Buurtwinkels en Amsterdam Noord

Schrijven op spannende locaties in Amsterdam Noord

Zin in een week creatief schrijven in de zomervakantie? En om te ervaren wat Amsterdam Noord zoal te bieden heeft? Doe mee in de derde week van augustus. Wilma van den Akker, 'Mevrouw SchrijfTaal', neemt je mee naar verrassende locaties. Ze helpt je de omgeving op je in te laten werken en er korte verhalen en gedichten over te schrijven. Uitvalsbasis is de locatie Buurtwinkels op het van der Pekplein in Noord. Buurtwinkels is een tijdelijke dependance van het Amsterdam Museum.

Wanneer: maandag 15 t/m donderdag 18 augustus van 14.00 – 16.30 uur

Waar: start in 'Buurtwinkels', de rest van de plekken blijft een verrassing

Kosten: € 120,-- per persoon, excl. 19% btw

Na afloop wordt een boekje gemaakt met teksten van deelnemers.

Geef je op bij Buurtwinkels of bij wilma@schrijftaal.net

Voor meer informatie: Wilma van den Akker 06 4630 7175

SchrijfTaal

Schrijfbende

Produktie

De laatste weken voor de schoolvakantie zijn extra druk voor mevrouw SchrijfTaal. Ze maakte haar eerste kinderkrant, boekjes van naschoolse programma's en gaf een workshop tijdens de presentatie van de Vreedzame Wijk. Zie ook: Feest! 

Mama beschrijft haar droomwijk

Droomwijk van Karin

Peters droomwijk

Oma's droomwijk

Jaimy heeft maar één droom

En juf moet hier even opmerken dat Jaimy de enige is die 'ik word' goed schrijft! Goed zo, Jaimy!

Daar stond ze dan...

In de Tolhuistuin, tijdens de Dichtersmarathon

Niets aan toe te voegen

Het Hart op de Tong gaat verder

Vanmiddag vierden we de terugkomst van de zomer met het vertellen van verhalen. Peter Faber stuurde de hartelijke groeten vanuit Athene. Als ambassadeur van de Special Olympics redde hij het niet om op tijd terug te zijn. Er bleven genoeg verhalen te vertellen, bijvoorbeeld van Larissa over een schoonmaakactie in de Vegabuurt. Afval in Amsterdam Noord levert altijd gespreksstof op! 

Peggy volgde het allemaal belangstellend en vertelde haar eigen verhaaltjes tussendoor. 

Everdina vertelde over de aanschaf van een echte boormachine en hoe zij daarmee zelf gaten had gemaakt om foto's en gedichten op te hangen. Ze was zo trots op de zelf geboorde gaten, dat iemand voorstelde om daar handtekeningen bij te zetten! 

Gilbert speelde gitaar. Wij vonden het mooi, en helemaal toen hij erbij begon te zingen. Helaas was Gilbert zelf wat ontstemd, omdat de gitaar oud en vals was. Hopelijk heeft hij gauw een nieuwe, om vaker muziek te maken bij de verhalen en gedichten.

Katinka las voor uit haar eigen werk. Zo ook Leon en Mevrouw SchrijfTaal zelf. Het was weer een mooie, warme middag met veel aandacht voor elkaars verhalen. In september gaan we verder. Binnenkort zal ik laten weten welke zondagmiddag het wordt.

Met dank en Judith en Henk Berbers van Het Zonnehuis, die de lunchroom beschikbaar stellen voor dit programma!

Beestjes uit het Vliegenbos

Geschreven door Rosa

Babypad, gevonden door Stephanie

Of is het toch een kikkertje? Wie heeft er meer verstand van dan Juf Natuur?

Jatten

Iedere vrijdagavond rijden de twee gezinnen naar de Galeries Modernes in Hoogvliet, een buitenwijk van Rotterdam. Galeries Modernes is een goedkoop warenhuis met een levensmiddelenafdeling. Daar worden de wekelijkse boodschappen ingeslagen. Terwijl de ouders de karretjes volladen met pakken melk en voorverpakt brood, scharrelen de vijf kinderen tussen de rekken. De kinderen van de buren maken stiekem zakken snoepgoed open. Haar moeder spreekt er schande van. Het meisje bekijkt breiwol, papierwaren en speelgoed. Ze wil ook weleens wat jatten, iets wat ze makkelijk in haar zak kan steken. Ze draalt bij de letterbakfiguurtjes en verzekert zich ervan dat er niemand kijkt. Snel steekt ze er eentje in haar zak. Pas veel later, alleen op haar kamertje, bekijkt ze het ding. Wat stelt het voor? Het lijkt nog het meest op een grijs schaap met een gedrongen kop.

Een lullig letterbakfiguurtje pikken in een warenhuis. Ik deed het niet eens uit begeerte, om mijn verzameling aan te vullen. Heel anders dan de kinderen van de buren, die door snoeplust werden gedreven. Het ging me om de ervaring van het stelen, stiekem iets wegnemen en er mee wegkomen. Een experiment was het. En het experiment lukte. Ik bewees er mezelf mee dat ik geen heilig boontje was. Gelukkig maar. In mijn puberjaren hoorde ik mijn moeder een keer klagen: 'En vroeger was je zo'n lief meisje.' Ze moest eens weten.

Mevrouw SchrijfTaal is leerzuchtig

Dat certificaat is binnen! En de vierdaagse met schrijfdocenten smaakte naar meer, veel meer. Dus heeft Mevrouw SchrijfTaal zich opgegeven voor de opleiding Docent Creatief Schrijven (DOCS2) bij Script Plus, dat is ondergebracht bij de Hogeschool van Amsterdam. Na anderhalf jaar pionieren en avonturieren als schrijfdocent gaat ze nu een stevige basis leggen voor dat vak. Met zeer ervaren docenten en een boeiende groep medestudenten. Dat wordt hard werken vanaf half september, maar ook heerlijk leren, leren, leren! 

Schrijven op Lokatie

Gezang! Grote


verspreid
keien
terrein


blanke hondsdraf
kamp "wereldoorlog"
netheid, heuvels en merels
mos, een ...? uit zandpad
een van - fijn! Grassprieten!


Grafkeien, de tweede keurig
over keien het Hollandse aangeharkte




12 juni, Kamp Amersfoort

Een lang en leerzaam weekeinde

Gespot in de theetuin bij Eemnes. Foto: Katinka Mulder

In de afgelopen vier dagen heeft Mevrouw SchrijfTaal veel geleerd over Schrijven op Lokatie (SoL). Vooral de uitwisseling met andere schrijfdocenten was welkom. De vierdaagse werd afgesloten bij het schrijfhuis van Margriet van Bebber. We keken terug op onze Aha!-momenten als docent, als cursist en als schrijver.

Drie soorten Eureka!

In de rol van cursist

Ik zal hier in de komende dagen meer resultaten van de cursus publiceren. Want ook als schrijver / dichter heb ik vooruitgang geboekt. En ik heb een belangrijk en heuglijk besluit genomen. Daarover horen jullie later ook meer.

Lijnen

Lijnen

Boven grijs met lichte strepen
scheuren machines een onzichtbaar netwerk
in mijn ooghoeken vreet de lucht
gaten aan boomtoppen

Half verkoolde twijgen steken uit het zand
openstaande denneappels
geluidloos zakt een kuil in elkaar
lichtblauwe slippers maatje vierentwintig
liggen aan de rand

Kleine druppels tikken op papier
ik zie het begin van mijn litteken

~*~

Vaarschrijfdag

Bitter

Tussen tong en kiezen kruipen

kruimels paracetamol. Meer water.

Niemand merkt het op. Verder 

proef ik niets. Of ...

Koffie uit een apparaat, een 

glazen pot, gezet door huis-

genoten. In de poriën van

mijn mond het bruine vocht

De smaak van goed gezelschap

zou ik vaker willen

Verticaal

Alles in dit landschap is gemaakt

om te blijven staan. De kade, 

een vandaalbestendig bushokje,

keurige vakantiehuizen

Mensen, wolken, de wind

vogels drijven eraan voorbij

water stroomt horizon-

taal door het wei-

land van de platte polder

alleen de kerktoren steekt een vinger op

Eemlijn, de fietsboot tussen Amersfoort en Spakenburg

Zandverschuiving

Mevrouw SchrijfTaal komt aan haar trekken in dit lange weekeinde voor schrijfdocenten. Juf Natuur komt ook niets tekort. Vandaag begonnen we meteen met het lezen van het landschap, dat landschap beschrijven en tenslotte het beschreven landschap lezen. Uiteindelijk werd het een ZKV (zeer kort verhaal):

 Zandverschuiving

IJzig stil is het. Gerommel in de verte, alsof er een vliegmachine hoog overkomt. Schrille vogelkreten. Vonken die uit uit een kampvuur spatten. Droog gras, denneappels en hele berken breken. Een olifant van ijs loopt het bos onder de voet en sleurt het mee. Geen boom blijft overeind, geen rotsblok op zijn plaats. Het is een massa schaafijs die rotsen vermaalt tot stenen, stenen tot kiezels en kiezels tot korrels. Het achtergebleven zand wandelt langzaam verder naar het oosten. Mensen plaatsten hekken om het op zijn plaats te houden.

Soesterberg

~*~

We werken ook ideeën uit voor onze eigen lessen. Ik slurp ze op voor de schrijfgroepen, maar ook voor de natuurlessen. En leer van de kritische, maar vriendelijke vragen van collega's. Zo hoort het. En daar kwam ik voor. Morgen verder.

Grasblazen en potloepogen

Vanmiddag zochten de kinderen in het Vliegenbos naar bodembeestjes. Door de regen van de afgelopen dagen waren er veel slakken voor de dag gekomen. Juf Natuur maakte foto's van deze beestjes. Bij het scherpstellen voor zo'n macro-opname gebeurde er iets grappigs: 

Uit het fluitenkruid kwam nog steeds bijzonder weinig geluid. Chantal gaf daarom les in grasblazen. Dat lukte veel beter: Piiiiiiiiieeep!

Poezenbundels en kinderpoëzie

De eerste exemplaren van de poezenbundel zijn verkocht, op Buurtmarkt 'Homemade' van der Pek. Wil je er ook een? Maak € 7,50 over op ING rekeningnummer 4433314 tnv SchrijfTaal, Amsterdam én stuur een A5-enveloppe met je adres en twee postzegels erop naar: SchrijfTaal, Grote Beerstraat 12, 1033 CZ, Amsterdam. Dan krijg je het boekje in de bus. 

Aan mijn kraampje mochten ook gedichten worden geschreven, onder het motto: 'Zet je dier op papier'. Er kwamen veel kinderen op af en ze deden erg hun best. Als beloning kregen ze een stempel op hun kaart. Voor een volle kaart kregen ze een cadeautje. Mevrouw SchrijfTaal gaf alle dichtertjes er een 'ilovenoord'- sticker bij.

Nog een gedicht, van Aya:

Mijn lievelingsdier is kat
hij eet natuurlijk geen patat
hij is zo zacht
een schattige vacht
je aait hem zacht
op zijn kop
dit is geen grap, geen mop
een kat heeft vier poten...


Toen werd Aya door haar moeder weggeroepen. Jammer, ik was zo benieuwd hoe het gedicht verder zou gaan...

Huisdier & Vertier op Buurtmarkt Homemade van der Pek

Morgen sta ik eindelijk weer eens op de buurtmarkt bij het Van der Pekplein. Net als vorig jaar om deze tijd, valt deze samen met de kortebaandraverij door de van der Pekstraat, kijk hier voor foto's en een verslagje. Hieronder de aankondiging van deze editie van de buurtmarkt.

Huisdier en vertier op de Homemade v/d Pekmarkt

 

Zaterdag 4 juni is er weer een Homemade v/d Pekmarkt. Hier verkopen buurtbewoners hun zelfgemaakte producten en kunstenaars zorgen voor activiteiten en workshops.

 

De markt draait vandaag om het thema ‘huisdier’ en sluit daarom aan op de paardendraverij met een groot dierenfestijn. Voor de mini-dieren (cavia’s, hamsters, ratten) is er het Mini Dieren Doolhof, voor baasjes en wie maar mee wilt doen de Grote Dierenquiz.

Ook zijn er volop activiteiten voor de kinderen zoals mobiele boerderij de Bokkesprong en zijn er workshops dierenkarikatuur tekenen, dichten met dieren met de stadsdeeldichter*, stokpaarden knutselen met de Kleine Naald of je laten schminken als dier. De Buurtwinkel van Amsterdam Museum wordt vandaag omgetoverd tot dierenwinkel; kinderen mogen de ramen beplakken met levensgrote dieren en De DAT! School geeft ieder uur een theaterworkshop en kun je leren hoe het is om een model te zijn.

 

Naast alle activiteiten zijn er weer mooie zelfgemaakte producten, kunst en lekkere hapjes van bewoners uit de buurt. Je haren laten knippen door de Buitenkapper, er zijn geurende veldboeketten te koop en de Kast van Noord is er weer met tweedehands spullen die je kunt inleveren of juist meenemen.

Geniet van de jazzy klanken van zangeres Rita Zipora en The Truth About Mr Jones. Huis-DJ van de Tolhuistuin Fafi Fisherman’s Pants draait een selectie van gevonden plaatjes. Kortom: één groot feest, mis het niet!

 

De Homemade v/d Pekmarkt is een initiatief van Stichting Broedstraten, in samenwerking met Ymere en de V/d Pekbuurt. Stichting Broedstraten heeft tot doel om in diverse straten in Amsterdam-Noord bewoners en kunstenaars rondom een thema samen te brengen, hun creativiteit zichtbaar te maken en te verbinden aan de buurt. De Broedstraten zijn: de Marktstraat in de v/d Pekbuurt, de Muziekstraat in de Vogelbuurt, de Modestraat in Nieuwendam, de Kleurenstraat in de Banne en de Theaterstraat op het Zonneplein.

 

Homemade v/d Pekmarkt: Iedere eerste zaterdag van de maand

Zaterdag 4 juni, 2 juli, 6 augustus en 3 september 2011

Van 12.00 tot 17.00 uur op het Van der Pekplein (aan het Buiksloterkanaal).

* Ik ben niet de stadsdeeldichter, dat is een vergissing, maar wel kun je bij mij een diergedicht schrijven. En het onderstaande boekje (en andere bundels) kopen. Het nieuwe boekje kost € 7,50:  de oudere boekjes mogen weg voor € 3,--

Veel te lief - pantoum

Lekker schoppen

Jij bent altijd veel te lief

is me al zo vaak gezegd

maar ik ben juist agressief

ik schop regelmatig, echt!

Het is me al zo vaak gezegd

bij elke tegenslag of strop

schop ik regelmatig, echt

geef genadig op de kop

Bij elke tegenslag of strop

straf ik mezelf eens lekker af

geef me genadig op mijn kop

dat gedrag leer ik nooit af

Ik straf mezelf eens lekker af

en als ik dat dan heb gedaan

- dat gedrag leer ik nooit af -

mag ik mezelf dáárvoor weer slaan

En als ik dat dan heb gedaan

het is een eindeloos patroon

mag ik mezelf dáárvoor weer slaan

zo'n gemeenheid spant de kroon

Het is een eindeloos patroon

ik ben lekker agressief

zo'n gemeenheid spant de kroon

Hoezo: altijd veel te lief?

30 mei 2011

Hemelvaartsdag: 100 dichters in Haarlem

Met alle schrijf- en natuurgroepen zou ik bijna vergeten dat ik zelf dichter ben. Op Hemelvaartsdag, 2 juni,  mag ik dat weer eens bewijzen. Een groot poëziefeest in Haarlem, met optreden en publicatie van een gedicht in een boekje. 

Juf Natuur in Noorderpark en Vliegenbos

Op dinsdag- en woensdagmiddag is Mevrouw SchrijfTaal Juf Natuur op twee prachtige plekken in Amsterdam Noord. Op de dinsdagmiddagen is er een kennismakingscursus in het Noorderpark. Gisteren was dat echt kennismaken met een nieuw groepje kinderen. Ze leerden het verschil tussen natuur en niet-natuur, grepen afval uit de struiken en het water en legden een boom van takken, schors en blaadjes. Ze begonnen ook spontaan te tekenen en gedichtjes te schrijven. Een groepje naar het hart van Mevrouw SchrijfTaal!

De verdiepingscursus in het Vliegenbos loopt nu ruim een maand op de woensdagmiddag. Vanmorgen werden net op tijd de zeven en potloepen bezorgd. De bezorger zei: 'Ik heb geloof ik een doos met harken voor u.' Ik antwoordde: 'Zeven.' 'Nou het zijn er wel wat meer hoor,' zei hij. Ik: 'Het zijn zéven.' Grappige verwarring. Met acht van de vijftien zeven en de koffer met potloepen fietste ik naar het Vliegenbos. De zeven zijn lekker stevig. Van de potloepjes is er al eentje gebroken door een onstuimig kind. Een opa probeert het potje te lijmen.

In ieder geval werden er heel interessante beestjes uit het water gevist en bekeken: watervlooien, kreeftachtige beestjes, kleine visjes en kevertjes. Waarschijnlijk fietst Juf Natuur aanstaande dinsdag met zeven zeven en een koffer met potloepjes naar het Noorderpark.

Dag God! (sorry)

Met een trouw groepje schrijvers komen we een keer per maand bij elkaar om teksten te lezen en daarop te reageren. We doen ook altijd een schrijfoefening. Deze keer prikte iemand een willekeurige oefening uit het boek 'Writing alone and with others' van Pat Schneider. Een aanrader dat boek! Het bevat een schat aan schrijfadviezen en oefeningen. De oefening die we prikten was: schrijf op een frisse manier over je religieuze achtergrond. De opdracht leverde meteen weerstand en discussie op, maar uiteindelijk ging iedereen er toch mee aan de slag. Ik was al meteen begonnen, braaf als ik ben. Elke oefening levert wel iets op. Deze keer dit:

Dag God!


Zo vroom als de duivel was ik
een donut in mijn haar, witte kousen
jurkje en kanten handschoenen. Zwart
lakleer aan mijn voeten. Dat bordje

van oma, met een meisje erop
dat haar eerste communie deed
'het lichaam van Christus'
'Dit is veel belangrijker,' zei ik

'dan mijn verjaardag.' Kwezeltje van acht
cadeautjes kreeg ik toch wel. Ik geloofde nog
bad en zong in het kerkkoor. Tot mijn twaalfde
een feestje, slijpen met Humphrie van het koor
voor het eerst een stijve tegen mijn buik.

In de brugklas begon het
zelfstandig denken
tegen de godsdienstleraar:
'Wie zegt er dat wij gelijk hebben?
Waarom niet de mensen in Afrika?'

Op mijn knieën in de kerkbank
nam ik afscheid van God. Sorry

Wijsneusjes: de Funkrant van Tuindorp

Vandaag maakte Mevrouw SchrijfTaal een nieuw weblog aan voor de kinderen van het persbureau in Tuindorp Oostzaan. Hier zullen in de komende tijd allerlei leuke en serieuze berichtjes verschijnen van kinderen uit groep 5 en 6 van basisschool de Poolster en de Satelliet. De kinderen waren erg blij toen ze zichzelf zomaar op het internet konden vinden. 'We worden beroemd' riepen ze. Wie weet, maar in ieder geval kunnen ze zichzelf laten zien! Hou die Wijsneusjes in de gaten!

Maaike trakteerde omdat ze jarig was geweest