Belletjes aller bodems verenigt u

Warmtebron

Steek je hoofd in de stenen cirkel
doe je ogen dicht en zie maar
wat je voelt zijn bellen oergas
restanten van een rot verleden

Die grote blijven altijd stinken
kleintjes tintelen en bruisen
zeven keer 7-UP daar broeit iets
belletjes aller bodems
verenigt u, geef energie

30 november 2009



Afbeeldingen uit de BBC Up serie
Video opnamen: Neil

50.000 woorden

Wat kan ik hier nog aan toevoegen:





Pffffffffffffffffffffft! Vandaag heb ik de magische grens van 50K (50.000 woorden) bereikt. Op deze zondag heb ik ruim 3000 woorden getypt. In dit geval zijn het woorden die zeker een inhoudelijke bijdrage vormen aan het verhaal 'Een veilige plek'. Op andere dagen speelde vooral de kwantiteit een rol. Maar ik ben blij en trots dat ik de eindstreep gehaald heb. En heb mijn 'winners certificate' geprint. Het is me gelukt om binnen 30 dagen (eigenlijk 29, want morgen 30/11 telt ook nog mee) een eerste zeer ruwe versie van een roman te schrijven.

Nu kan ik wat gas terugnemen en me wat meer op mijn SchrijfTaal zaak richten. Als ik de ruwer dan ruwe versie een poosje heb laten liggen, ga ik er lekker aan schaven en herschrijven.

Cassandra's kruis

Metafora

Op de berg staat het zeer
gesloten klooster, de Orde
van de Dames van het Hoogste
Woord – je komt er echt
niet tussen, in netten wordt
gelijk omhoog getakeld

Cassandra's kruis is roepen
vanuit het ravijn, haar gelijk
wordt niet gehoord, de trein
die dendert spoorloos door

Uit een der hoge ramen kijkt
een dame toondoof neer
de brug stort in, de prak koelt af
eens komt het water, spoelt
De Waarheid tot een mening


28 november 2009

Nat Sterretjesplein

Vandaag was het de eerste laatste vrijdag van de maand sinds het Sterrenplein de Betere Buurtprijs won. Het lag er kleddernat bij, maar ondanks dat werd er geveegd. Bij Karin binnen werd chocolademelk en glühwein gedronken en wat gesnoept. Daarna was het eventjes droog genoeg om sterretjes af te steken. Hoe zou het weer over een maand zijn? Droog? Sneeuw?

40K bereikt tijdens word war in OBA

Nee, er is niets engs gebeurd. Er was vanavond weer een write-in in Amsterdam. Voor de tweede keer kwam ik samen met een aantal NaNoWriMo deelnemers bij elkaar om etend, drinkend en kwekkend te typen. Gezellig en stimulerend. Het toppunt van gekte is 'word war' : voorvrouw Sahi zet de kookwekker op - deze keer - 25 minuten. Na die 25 minuten telt iedereen hoeveel woorden hij getypt heeft. En dan maar proberen niet teveel na te denken, niet terug te gaan en nee nee nee: niets verbeteren! Het is gewoon tegennatuurlijk. Maar wel leuk. En ik heb vanavond dus de 40.000 woorden bereikt. Nog een week deze gekte, tot 50K.



Buurman had geen tijd voor word war, moest pizza eten. Einstein aan zijn zijde.





Mijn allercharmantste zelfportret, en de rotzooi die ik typ tijdens word war

Tuindorp heeft Het Zonnehuis en Peter Faber

Ik liep tussen het schrijven door even naar buiten om van het zachte weer en de blauwe lucht te genieten. En om even een paar plaatjes te schieten, van ander moois in de buurt, letterlijk om de hoek.

Ontwikkeldingen

Visitekaartje, web site, verhalen en gedichten midden in de winter

Hoera! Als je nu op www.schrijftaal.net klikt, is er al iets te zien van de web site voor SchrijfTaal. Er moet nog heel wat aan gebeuren, maar het bedrijf is in beeld. Het visitekaartje ligt inmiddels ook bij de drukker:



Terwijl er in mijn omgeving hard werd gewerkt aan deze producten, heb ik een flinke ingreep gepleegd op de snelkookroman. Ik ben door de hele tekst - inmiddels 150 pagina's - heengegaan om alle 'ikken' in 'zij-en' te veranderen. Een tijdrovende en vermoeiende klus, maar absoluut noodzakelijk om verder te kunnen met schrijven. Nu zit en komt de vaart er weer in.

Gisteren werd ik gebeld door verhalenverteller Nancy Wiltink (Tuin aan Zee). Of ik mijn huis beschikbaar wil stellen voor de midwinter verhalenroute in Amsterdam Noord. Dat gaat gebeuren op 21 december. In dit lieve huisje in Tuindorp Oostzaan (en ook op andere adressen) worden dan verhalen verteld aan bezoekers. Ik zal er zelf wat poëzie aan toevoegen. Meer nieuws volgt.

Sloganiseren en knopen doorhakken

Op de NaNoWriMo site werd ik gewezen op dit grappige programmaatje . Je kunt er een woord invoeren en dan worden er automatisch slogans gegenereerd, met dat woord erin. Voor zover ik weet is er geen Nederlandse versie. Mijn boek gaat 'Een veilige plek' heten, dus ik voerde respectievelijk de woorden 'safe', 'spot' en 'place' in. De aardigste resultaten waren:

SAFE Is Our Middle Name
Melts In Your SPOT, Not In Your Hand
You've Got Questions, We've Got PLACE

Leuk spelletje, voor even.

Wat het boek betreft, heb ik een paar knopen doorgehakt die het verhaal een impuls geven. De ik-figuur, die mij regelmatig begon te irriteren met haar betweterige commentaar, is een 'zij' geworden. Ineens vind ik haar een stuk beter te pruimen. Verder wordt er een moord gepland. Er MOET naar iets ergs toegewerkt worden, anders is het niet spannend. Wie, wat en hoe ga ik natuurlijk niet prijsgeven, dat zou de pret bederven.

Van baan naar Eigen Werk

Gisterenmiddag was de eerste bijeenkomst van het project Eigen Werk, waaraan ik deelneem. Na alle ervaringen met vrouwengroepen en -teams is het voor mij een verademing om eindelijk eens deel uit te maken van een groep die voor een groot deel uit mannen bestaat. Ik hoop dat de andere vrouwen in de groep deze verzuchting niet persoonlijk opvatten. Voor deze keer ben ik blij dat het geen kippenhok is waarin uitsluitend vrouwen het hoogste woord hebben.

Ik ben onder de indruk van de diversiteit van de groep en van de moed van deze mensen om - meestal toch na een teleurstellende ervaring in hun loopbaan - het heft in handen te nemen en een eigen onderneming op te zetten. Ik ben benieuwd, hoe het ons zal vergaan. Hieronder een schetsmatige indruk van de groep.

Switch (waar gebeurend)

Reclameman - einde contract - begint eigen bureau
Overtollige ICT'er begint voor zichzelf
Ex-IT'er verkoopt biologische geneesmiddelen
IT'er, tevens drukpunttherapeut begint autorijschool
Organisator van evenementen start marketing bureau
Interieur architect richt eigen bedrijf in
P&O functionaris wordt verandermentor
Makelaar verkoopt programma voor tijdschrijven
Geslachtofferde accountant met rugzak vol juridische kennis
verleent juridische diensten
Manager/techneut repareert 45 km/u wagens
Zeventalige duizendpoot biedt zich aan als klusjesman
Veilingmeester begint mobiele bloemenfotostudio
PC man uit grootste uitgeverij ter wereld opent privé pc kliniek
Hulpverleenster annex schrijfster zet schrijfgroepen op voor traumaverwerking

Lamentabel parlando en write-in

Ter aanvulling op de klaagzang hieronder een paar foto's van de write-in vanavond, waar werd gekwekt, gegeten, gedronken, gedokt, gekleurd, gelachen en: geschreven. Lokatie: het restaurant op de bovenste verdieping van de OBA bij het CS. En ik heb zowaar mijn aantal woorden en schrijflust weer wat opgepept. Nog dertien dagen...





Geestelijk gekweld

Kwestie: hoe kan ik dit
lamentabel parlando door-
breken, stoppen met beuken
tegen een bord vol stekels?

Kwink-
uit handen
in de touwen
geslagen

Zinloos
veel te groot
geblazen

Bij deze schrijf/zwijg*
ik het dood

17 november 2009

Beton storten en cement uitspugen

Na het instorten is het weer opkrabbelen geblazen, de eeuwige cyclus van mijn energiehuishouding. Resistance is futile.

Gisteren sliep ik ook nog een groot deel van de dag, tussendoor 500 woorden getypt en hevig getwijfeld over wel of niet doorgaan met die snelkookroman. Wat doe ik mezelf an? Tot mijn verrassing was er eindelijk weer een nieuwe aflevering van ER, mijn allerfavorietste televisieserie. Er gaan geruchten dat zelfs George Clooney (Dr. Doug Ross) in deze reeks zal terugkomen. Maar deze aflevering zonder hem was ook lekker janken; daarna heb ik nog een groot stuk van Das Leben der Anderen gezien én nog een groot deel van een aflevering van Inspector Morse, die tot nu toe aan mijn aandacht was ontglipt. Dus toen was het weer twee uur in de nacht. Ik vond nog een wedstrijdje in mijn mailbox. Gauw mijn 'klusje rauw' ingestuurd.

Zilver voor mij. Zilver hoort bij mij.

Eens kijken of ik met mijn zilveren zelfdiscipline nog wat aan het aantal woorden voor NaNoWriMo kan doen...

Vrouw met hamer

Vandaag was het 'instortdag'. Ik geloof dat ik mezelf weer eens over het randje geduwd heb. Elke dag schrijven, een moeilijk onderwerp, ook nog wat afspraken èn aan beweging doen om fit te worden... er zijn blijkbaar toch grenzen aan mijn energie. Een paar dagen geleden was ik al een beetje 'hyper' en vroeg me af: 'gaat dit wel goed?' Nu eventjes niet dus. Het zij zo. Even pas op de plaats vandaag, zo kan ik het ook bekijken:



Deze afbeelding komt uit de NaNoWriMo pool van FlickR. Nu ga ik die peptalk eens lezen die nog in mijn mailboxje zit. Misschien ga ik mijn verhaal naar een tropisch eiland verplaatsen, of een personage vermoorden, of ... adviezen?

Klassieker en lettersoep

Aflevering 126 van Meander Klassiekers is verschenen, een analyse van een sonnet van Martinus Nijhoff, voorafgegaan door de reactie van Geert van Istendael op mijn bespreking van zijn gedicht 'Spade'

Op deze elfde van de elfde (O jee, Sint Maarten - niet vergeten nog even wat snoep in te slaan voor de kinderen die langs de deur gaan komen) ben ik een beetje hyper van alle getyperdetyp aan mijn snelkookboek. Ik geniet met volle teugen van het feit dat ik nu in de luxe positie ben om een maand lang alleen maar te schrijven schrijven schrijven (een enkele afspraak tussendoor) en daarbij met vaste regelmaat peptalk in mijn mailbox krijg van de NaNoWriMo organisatie.

Mijn grootste antagonist daarbij is de 'interne critica' die zich regelmatig kapot ergert aan mijn lamentabele proza, dat hooghartige parlando, af en toe doorspekt met puntige dialoogjes. Ze vindt een brok gezeur, te weinig actie, wie wil dit nou ooit lezen...? Uit de pepmails begrijp ik, dat ik niet de enige ben die met deze draak worstelt. Gedeelde smart is geruststellend.

En ik trek een lange neus naar die draak en serveer haar een kom soep met letters erin: STILTE! IK SCHRIJF!

NaNuNaNu (intro van Mork and Mindy met Robin Williams)

Betere Buurtprijs voor Sterrenplein

Ha! Het is onze Karin gelukt! Vanavond ontving zij - samen met twee andere buurtplannenmakers - de Betere Buurtprijs van Woningbouwvereniging Ymere, met haar idee om de zo mooi opgeknapte pleinen in Tuindorp Oostzaan (Planetenpein en Sterrenplein) samen met de buurtgenoten netjes te houden. Elke laatste vrijdag van de maand wordt er schoongemaakt met lekkers erbij en iets te drinken. De prijs wordt besteed aan het lekkers, de drankjes en aan bezems en andere schoonmaakhulpmiddelen. De afvalgrijpstokken zijn erg geliefd bij de kinderen.



Het feestje vond vanavond plaats in de voormalige kantine van het Shell gebouw, dat een meer publieke functie krijgt en ligt aan de ingang van de Tolhuistuin. Acteur Peter Faber praatte het geheel aan elkaar met hilarische, energieke en liefdevolle speed speeches. Alleen dat al was een cadeau!

Paul Buddelmeijer nam deze foto's. Op de bovenste Karin met buurtkinderen Roderick en Shirley, daaronder lijkt Karin wel een beetje verliefd naar Peter Faber te kijken. Maar wat zweeft daar boven haar hoofd? Een aureooltje?

Witte dichters in Berlijn

Ook bij de herdenking van de val van de muur waren de Witte Dichters aanwezig



Foto Volkskrant 10/09/09

Muur en heimwee

Henk van Zuiden heeft weer een bloemlezing samengesteld, die wordt uitgegeven in de reeks Rainbow Essentials. De verzameling heeft als onderwerp 'Heimwee' en gaat over verlangen en herinnering. Mijn herinnering aan meester Henk, het gedicht 'Elf' is er in opgenomen. Binnenkort in de boekwinkel.



Vandaag is dag van de 'ostalgie' en vooral de val van De Muur. Voor mijn persoonlijke slechten van een muur verwijs ik naar mijn blogbericht van 28 februari. Klik maar even, met filmpje van de val.

Eiland op sterk water

Gisteren, na het schrijven van ca. duizend woorden (NananaNoWriiiMoo) ben ik even naar de Noorderparkkamer gefietst voor de presentatie van:



Link van Floor Buschenhenke bij uitgeverij Atlas

Wat ik al uit de bundel heb gelezen, is ijzersterk, kopen dus! Ik geniet hem met mate, omdat dat het lekkerst is bij poëzie en omdat ik natuurlijk nog steeds NananaNoWriiiMoo. Gisteravond en vandaag ook al weer ca. duizend woorden...

Ik ben gek op de pep talks per mail, met adviezen als:

'Don't revise, revising is for December',

'Don't check your word count more often than every 15 minutes',

En het beste advies van vandaag:

'Do not beat up on yourself. Do not criticize your writing as lousy, inadequate, stupid, or any of the evil epithets that you are used to heaping on yourself. Such self-bashing is never useful. If you indulge in it, your writing doesn’t stand a chance. So when your mind turns on you, turn it back, stamp it down, shut it up, and keep writing.' Gail Carson Levine

Alle adviezen zijn op mij van toepassing. Ik volg ze niet op, maar ze zijn heerlijk om te krijgen. I'm not alone...
Nu is het tijd voor voedsel en ontspanning. Vanavond nog duizend woorden?

'Mijn kind' voorpaginanieuws in Eindhoven

Zo! Heb ik ook eens een sensatiekop boven een bericht, nu nog wat uitroeptekens!!!

Elke maand krijg ik een handgevouwen blaadje in de brievenbus, van Jack van Hoek uit Eindhoven. In het Lopertje staan verhalen en gedichten, meestal ook een gedicht van mij. Onlangs zat er een handgeschreven briefje bij. Er werd gesnakt naar nieuw werk. Ik mailde 'Mijn kind'.



De tekening is van Jack.

Altijd losse eindjes

Het vraagt veel zelfdiscipline, een roman schrijven. Doorgaan met een onzekere uitkomst en hevige twijfels aan eigen kunnen. Waar gaat het verhaal in vredesnaam naar toe? Is het wel leuk, boeiend, ontroerend om te lezen? De innerlijke critica draait op volle toeren. Ik probeer haar tot mijn bondgenote te maken: niet meteen van mezelf een 'geniale' roman verwachten, niet teleurgesteld zijn als het een tijdje gemodder is, of het opruimen van frustraties. Blijkbaar is dat modderen nodig en moeten die frustraties er toch uit en wie weet wat daarachter of -onder vandaan komt? In ieder geval is het een goede manier om aan de schrijf te blijven. Vergis ik mij, of wordt de pen steeds vlotter? Vandaag lukte het vrij makkelijk om mijn streven (1800 woorden) te halen, en had ik daarna ook nog kriebels om poëzie te schrijven.

Breinaalden nummer 3

IJzer is te koud, voor goud
ben ik nog nooit gegaan
zilveren zelfdiscipline
zet mij aan het werk
begin met lichte weerzin
die ik geleidelijk overwin
waar is het punt dat het gebeurt
gelukkig heb ik dat niet door
spoel verder, spin het garen
uit mijn hersenbol brei lappen
tekst en naai ze aan elkaar als oma
voor het Rode Kruis die dekens
met haar oude handen, al die
kleuren draad waar ik zo graag
mee speelde en dat ze mij wat
steken leerde, maar een killer
was ik nooit en zal ik ook niet
altijd losse eindjes

4 november 2009

Nog wat griezels

Nu ik me heb vastgelegd om tussen de 1600 en 1800 woorden proza per dag te schrijven, komt de poëzie even in het gedrang. Logisch, maar tijdelijk! Om jullie toch wat poëzie te voeren, hier de bijdrage van Lisette aan het Grote Griezelgroeigedicht dat we zaterdag op de buurtmarkt van der Pek schreven:


Als ik een nachtmerrie heb,
ga ik rollen en bollen van spinnen
en rare zinnen dan denk ik wat is dat
maar dan zie ik niks
alleen een lichte flits
en later ... zie ik alleen
onze enge griezelkater
dan gaat het licht aan
en is alles gedaan



Foto: Lisette met Nancy bij de verhalencaravan

Schrijfdrillen

Ik probeer mezelf te drillen om 1600 à 1800 woorden per dag te schrijven. Het is lastig als er in de straat ook gedrild wordt. Het asfalt in de Grote Beerstraat wordt namelijk vervangen. De grote stukken werden vorige week afgeschraapt met een rijdende machine. De resten, rondom putdeksels en dergelijke, worden nu met een drilboor weggewerkt. Ik hoop dat dat maar een paar uur werk is. Ik heb nu al hoofdpijn, ondanks oordopjes.

Voor de afwisseling vlucht ik even naar mijn blog, om weer iets prijs te geven van het grote griezelgroeigedicht. Het is te lang en te divers om hier in zijn geheel af te drukken. Hierbij een fragment en een paar foto's van deelnemers aan de markt èn aan het gedicht.

Spinnen, spoken, heksen en buren
Het Griezelgroeigedicht van van der Pek
(fragment)

Ik gruwel van het licht dat schijnt
op de duistere kant van mijn gezicht

Als het spookverhaal begint
als ik rare geluiden hoor
als de deuren flapperen
als ik spoken zie
als het licht in de badkamer
aan en uitgaat, ga ik gillen

Mijn buurman heeft vogelspinnen
als ik die zie, dan ga ik gillen
en ook als ik een chiwawa zie
wawawa wat kan ik gillen

Andere mensen zijn bang als
je ze diep in de ogen kijkt
zonder woorden, weer andere
mensen zijn bang voor woorden

Lapjes van de griezeldeken

Hieronder drie kaartjes die gisteren werden ingevuld op de griezelmarkt van der Pek.
Nu snel over naar mijn snelgroeiroman op NaNoWriMo. Ik heb daar al 40 woorden ingetypt, moet er dus nog maar 1627 vandaag ...