donderdag 17 juni 2010

Eenzaam aan de top

Het kon niet uitblijven: door al dat denken, praten en schrijven over apen slingerden er ook apengedachten door mijn eigen dichtershersens. 

Apekapsones

Louise heeft een moeilijk leven
als geletterd chimpansee
tussen ongeschoolde apen

Kreunend kromt zij twintig tenen
als zij ziet hoe die elkaar
vlooien in het openbaar

Ze trekt haar neus op voor
hun ongeraffineerde drollen
en ruzies om bananenschillen

Het allerergst is het gekrijs
kan het ècht niet wat verfijnder?
soms wil Louise zelf wel gillen

Hooghartig klimt ze naar de kroon
van een grote oerwoudboom
bestudeert de hoogste blaadjes

Op literaire en culinaire kwaliteiten
kauwt wat, dropt geleerde keutels
naar het onwetende gepeupel

Dat het niet weet te waarderen
erger nog: ze negeren haar
Louise droomt weg, van vier armen

Van een aap met creatieve geest
dat geniale beest neemt haar bij de hand
samen bereiken zij de hoogste kruinen

Ze doen geen kunstjes, maken Kunst
zo mijmert Louise en ze jammert:
het is zo eenzaam aan de top!

17 juni 2010




3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ook heel mooi Wilma.

Dat gaat lekker zo, je produceert mooie dingen.
Hierbij eentje van mij.

Liefde bloeit
als je het niet verwacht
ineens in alle pracht,
staat het voor je
en streelt zacht.
het leven lacht
weer

Groetjes jogirona

Wilma van den Akker zei

Ha Jogirona (Johan?)

Dank je, ik doe mijn best! Heb je het gedicht met 'op art' al gezien?

Gebaseerd op mijn verwarring van de afgelopen tijd...

groet weer, Wilma

Anoniem zei

Ja Wilma,

Johan

verwarring wat is nieuw
Denk je net alles op orde te hebben
wordt er weer aan geknaagd
twijfel, wat werkt wel?
doorgaan, roeien en ruiten
ten spijt
liefde kent geen tijd


Leuk, zo verzin ik ook weer eens wat.

Groet,

Johan