Nooit meer....

Ongeveer vijf jaar geleden deed ik een deur dicht en een andere open:


Nooit meer laat

Nooit meer laat ik me opvrolijken
door de witte kont van een konijn
dat er als een haas vandoor gaat
of egelgeschuifel

Een dolgedraaide muis
zigzagt over het pad
en ik huppel naar huis

Nooit meer telefoon
het instrument van de cliënt
ik zal hen in het gezicht kijken

Nooit meer doe ik het licht
uit en laat een leeg pand achter
nooit meer uitslapen
op werkdagen

(2004)

Nu is het tijd om die volgende deur te sluiten.