Die borst is heen, dat is verwerkt
in een gedicht, maar evenwicht
is tijdelijk. Van poëzie koop je
helaas geen pindakaas
Jij verdween, de helft
van onze katten stierf
ik haalde mijn diploma
opkrabbelen voor gevorderden
De mensheid troost niet
dus spaar ik steen voor steen
leg eenzaam het gewicht
van vrijheid in de schaal,
de kracht van mijn creaties,
dat diploma. Nog even
en ik ben weer op de been.
17 juli 2010
Posts
4 opmerkingen:
Samen (a)zijn maken of stenen rapen
geeft meer plezier, beschaving lijk(t) tegenwoordig meer afschaving.
Alleen ikke en de rest doet maar, ik niet mee mag doen, door afwijzingers gevormd tot
schrijvers en dichters
schrijven was blijven
nu nog steeds
schreeuwers
en toeters
groeters
johan
Ha Johan, ik begrijp je reactie volkomen ;-)
groeters terug, Wilma
Rigoreus
Jijofik
Krijgt
een
tik
id
U
Johan
Ha Johan, je berichten worden steeds begrijpelijker... :-)
Ik moet nodig weer eens bloggen, maar ben hevig aan het tuinieren geslagen, nu het niet meer zo benauwd is.
Groet weer, Wilma
Een reactie posten