Apenpoëzie

Voor een project met schoolkinderen deed ik een oproep voor apengedichten en -verhalen. Een bevriend dichteres stuurde mij dit leukje, dat de kinderen zeker zullen waarderen:


Apenliefde

Er was eens een aap, je wilt het niet weten
die had met zijn staart in de mosterd gezeten
het potje stond open zomaar onder de bomen
wel op een plekje waar apen nooit komen

nu is hij niet blij met zijn groene staart
hij probeert hem te pakken en schoon te likken
maar wil zich niet in de mosterd verslikken

toen is een vrouwtje met een doekje gekomen
zij heeft hem gesopt, gepoetst en gedroogd
hij heeft haar beloond, ze zijn nu verloofd
ze wonen nu samen heel hoog in de bomen.

Cilja Zuyderwyk