Nu ik me heb vastgelegd om tussen de 1600 en 1800 woorden proza per dag te schrijven, komt de poëzie even in het gedrang. Logisch, maar tijdelijk! Om jullie toch wat poëzie te voeren, hier de bijdrage van Lisette aan het Grote Griezelgroeigedicht dat we zaterdag op de buurtmarkt van der Pek schreven:
Als ik een nachtmerrie heb,
ga ik rollen en bollen van spinnen
en rare zinnen dan denk ik wat is dat
maar dan zie ik niks
alleen een lichte flits
en later ... zie ik alleen
onze enge griezelkater
dan gaat het licht aan
en is alles gedaan
Foto: Lisette met Nancy bij de verhalencaravan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten