vrijdag 12 februari 2010

Dat zeurt maar door...

Nu ik een aantal pantoums heb uitgeschreven, merk ik dat het niet opschiet. Door de vele herhalingen zit er weinig ontwikkeling in zo'n gedicht. Bovendien komt het geheel op mij al gauw geforceerd over. Maar dat gevaar is sowieso aanwezig met rijm. Ik heb vandaag een wat langer pantoum gemaakt (het kan in principe eindeloos zijn) over een bij uitstek cyclisch onderwerp.

Het terugkerende (pantoum)

Zo'n cyclus is geen feest
komt elke maand weer terug
ik vind het mooi geweest
die kramp in buik en rug

Het komt elke maand terug
en ik stop mezelf weer vol
die kramp in buik en rug
tampons en panadol

Ik stop mezelf weer vol
ook mijn gewicht neemt toe
tampons en panadol
ik ben voortdurend moe

Ook mijn gewicht neemt toe
zonder een kind te dragen
ik ben voortdurend moe
wat loop ik weer te klagen

Het duurt ook al zo lang
zonder een kind te dragen
kom maar op met die overgang
kan ik daar weer over klagen

Kom maar op met die overgang
ik vind het mooi geweest
het duurt me veel te lang
zo'n cyclus is geen feest

12 februari 2010

Geen opmerkingen: