Handschrift van mijn vader

Wie mevrouw SchrijTaal een beetje volgt, weet dat ze gek is op schrijvende handen van kinderen en van grote mensen. En op handgeschreven gedichten en verhalen. Hieronder heb ik een scan geplaatst van een wel heel bijzonder handschrift: dat van mijn vader. 

Een jaar ambachtsschool

Mijn vader is nu 75. Hij heeft na de lagere school een jaar ambachtsschool gevolgd en daarna lang als lasser in 'de Metaal' gewerkt. Vorig jaar heeft hij een aantal herinneringen op 27 vellen van een gelinieerd schrijfblok gezet. Deze zijn nu in mijn bezit en ik werk ze uit om er een boekje van te maken. Ik ben er trots op dat hij aan de eiken eettafel met hoogpolig tafelkleed is gaan zitten om zijn verhaal op te schrijven. Het is bijzonder om zijn verhaal te lezen, in zijn handschrift en in zijn beleving. Het doet ons allebei goed om er met elkaar over te praten. Ik stel hem vragen over dingen die niet helemaal duidelijk zijn, en hij licht het met veel genoegen toe.

Een fragment van een herinnering aan de oorlog:

Wat brandstof betreft: mijn vader en moeder en mijn oom Gerard, van beroep politie-agent, gingen 's nachts weermachtspalen omzagen. Dat waren stammen van dennenbomen die op open terreinen waren geplaatst om te voorkomen dat er parachutisten zouden landen. Drie nachten ging het goed. De vierde nacht stopte er een Duitse legerwagen en de soldaten kwamen op mijn ouders en oom Gerard af. Mijn oom, die nog een dienstwapen bij zich had, richtte de revolver op mijn ouders. Tegen de Duitsers, die vroegen wat ze daar aan het doen waren, zie mijn oom:

'Ik heb net twee personen betrapt bij het omzagen van weermachtpalen.'

Mijn oom kreeg een schouderklopje. Vervolgens vroegen ze de weg naar de Waalhaven. Vader, moeder en Gerard zijn met volle broeken naar huis gevlucht.