Met een trouw groepje schrijvers komen we een keer per maand bij elkaar om teksten te lezen en daarop te reageren. We doen ook altijd een schrijfoefening. Deze keer prikte iemand een willekeurige oefening uit het boek 'Writing alone and with others' van Pat Schneider. Een aanrader dat boek! Het bevat een schat aan schrijfadviezen en oefeningen. De oefening die we prikten was: schrijf op een frisse manier over je religieuze achtergrond. De opdracht leverde meteen weerstand en discussie op, maar uiteindelijk ging iedereen er toch mee aan de slag. Ik was al meteen begonnen, braaf als ik ben. Elke oefening levert wel iets op. Deze keer dit:
Dag God!
Zo vroom als de duivel was ik
een donut in mijn haar, witte kousen
jurkje en kanten handschoenen. Zwart
lakleer aan mijn voeten. Dat bordje
van oma, met een meisje erop
dat haar eerste communie deed
'het lichaam van Christus'
'Dit is veel belangrijker,' zei ik
'dan mijn verjaardag.' Kwezeltje van acht
cadeautjes kreeg ik toch wel. Ik geloofde nog
bad en zong in het kerkkoor. Tot mijn twaalfde
een feestje, slijpen met Humphrie van het koor
voor het eerst een stijve tegen mijn buik.
In de brugklas begon het
zelfstandig denken
tegen de godsdienstleraar:
'Wie zegt er dat wij gelijk hebben?
Waarom niet de mensen in Afrika?'
Op mijn knieën in de kerkbank
nam ik afscheid van God. Sorry
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten